Dnia 22 lipca 2014 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak sędzia NSA Paweł Miładowski sędzia del. NSA Jerzy Solarski /spr./ Protokolant starszy sekretarz sądowy Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2014 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 14 listopada 2012 r., sygn. akt II SA/Sz 866/12 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 14 listopada 2012 r. sygn. akt II SA/Sz 866/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie /dalej: WSA/, po rozpoznaniu sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie /dalej: SKO lub Kolegium/ Nr [...], z dnia [...] lipca 2012 r. w przedmiocie warunków zabudowy - skargę oddalił.
W uzasadnieniu przedstawiono następującą argumentację faktyczną i prawną:
Wójt Gminy S. decyzją Nr [...] z dnia [...] maja 2012 r., po rozpoznaniu wniosku M. K., odmówił ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie jednorodzinnego budynku mieszkalnego oraz zaplecza gospodarczego w ramach zabudowy zagrodowej, na działce nr [...] w obrębie B.. Wskazał, że analiza funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu wykazała, że wydanie decyzji ustalającej warunki zabudowy byłoby niezgodne z prawem /wcześniejsze decyzje tego organu odmawiające ustalenia warunków zabudowy dla przedmiotowej inwestycji, tj. z dnia [...] sierpnia 2010 r. Nr [...] oraz z dnia [...] listopada 2011 r. Nr [...] zostały uchylone decyzjami SKO, odpowiednio z dnia [...] marca 2011 r. i z dnia [...] lutego 2012r./. Po rozpatrzeniu odwołania M. K., Kolegium decyzją z dnia [...] lipca 2012 r. Nr [...] utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia [...] maja 2012 r. stwierdzając, że z analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu będącej załącznikiem do decyzji organu I instancji wynika, że wnioskodawca dysponuje decyzją ustalającą warunki zabudowy dla zabudowy zagrodowej na działce nr [...] oraz wystąpił z wnioskami o ustalenie warunków zabudowy dla siedlisk rolniczych na kolejnych sąsiadujących działkach nr [...], [...], [...], [...]. W ocenie sporządzającego analizę architekta, wnioski te zmierzają do realizacji osiedla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, wbrew ustaleniom studium oraz planu ochrony dla parku krajobrazowego. Uznając za zasadny zarzut dotyczący niewłaściwego uzasadnienia decyzji organu I instancji poprzez brak określenia w nim i w podstawie prawnej przepisów prawa, które naruszałaby decyzja pozytywna Kolegium stwierdziło, że nie oznacza to braku ich istnienia. Przedmiotem wniosku inwestora jest zabudowa zagrodowa na działce rolnej, a zatem do przepisów odrębnych, z którymi decyzja powinna być zgodna w myśl art. 61 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm., dalej: u.p.z.p.), należą przepisy ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2004 r., Nr 121, poz. 1266 ze zm., dalej: u.o.g.r.l.). Zamiar realizacji kolejnej zabudowy o funkcji zagrodowej na działce sąsiedniej przez tego samego inwestora stanowiłby działanie wymierzone przeciwko celom określonym w art. 3 ust. 1 pkt 1 tej ustawy (ograniczeniu przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne), stąd zasadnie organ I instancji odmówił ustalenia warunków zabudowy.