Skargi kasacyjne J. Ł., Wojewody [...], H. Ł. od wyroku WSA w Gdańsku w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody [...] nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę
Tezy

określone w art. 50 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 59 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym zwolnienie z obowiązku uzyskania decyzji o warunkach zabudowy dotyczy robót budowlanych, które zostały ustawowo zwolnione z obowiązku uzyskania pozwolenia na budową, niezależnie od tego czy inwestor zamiast dokonania zgłoszenia z własnej woli wystąpił z wnioskiem o wydanie pozwolenia na podstawie art. 30 ust. 1a ustawy - Prawo budowlane

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Roman Hauser Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Siegień (spr.) Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski Protokolant sekretarz sądowy Olga Jasionek po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych J. Ł., Wojewody [...], H. Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 sierpnia 2017 r. sygn. akt II SA/Gd 365/17 w sprawie ze skargi J. Ł. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę 1. uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżoną decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2017 r. nr [...], 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z 9 sierpnia 2017 r., sygn. akt II SA/Gd 365/17, po rozpoznaniu sprawy ze skargi J. Ł. na decyzję Wojewody [...] z [...] marca 2017 r., nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty [...] z [...] stycznia 2017 r., nr [...].

Przedmiotowy wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy.

Starosta [...] decyzją z [...] stycznia 2017 r., nr [...], na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r. poz. 290, z późn. zm.) zatwierdził projekt budowlany i udzielił J. Ł. pozwolenia na budowę dwóch garaży, zaprojektowanych na terenie działki nr [...], położonej w obrębie ewidencyjnym [...] w [...]. W toku postępowania organ pierwszej instancji ustalił, że działka nr [...] w ewidencji gruntów figuruje na terenie istniejącej zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Obszar oddziaływania projektowanej inwestycji obejmuje teren działki nr [...], do której inwestor posiada tytuł prawny oraz działkę sąsiednią - nr [...] z uwagi na lokalizację inwestycji bezpośrednio przy granicy z tą działką. Przy czym jak zauważył organ lokalizacja projektowanych garaży wynika bezpośrednio z § 12 ust. 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1422).

Odwołanie od powyższej decyzji złożyli H. i G. Ł. podnosząc, że realizacja dwóch garaży bezpośrednio przy granicy ich działki nr [...] wprowadzi ograniczenia i uciążliwości dla należącej do nich nieruchomości.

Wojewoda [...], po rozpatrzeniu odwołania, zaskarżoną w niniejszej sprawie decyzją z [...] marca 2017 r. uchylił w całości decyzję organu pierwszej instancji i odmówił zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę. Organ odwoławczy zauważył, że w sytuacji, w której inwestor zamiast dokonania zgłoszenia korzysta z możliwości wystąpienia z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę, to do wniosku powinien dołączyć decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W sprawie zastosowanie miał bowiem przepis, zgodnie z którym organ pierwszej instancji był zobowiązany objąć obszarem oddziaływania także sąsiednią działkę budowlaną, a zatem wystąpienie przez inwestora z wnioskiem o pozwolenie na budowę było jego obowiązkiem a nie uprawnieniem. Organ wskazał także, że usytuowanie budynku w odległości mniejszej niż wynikająca z § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych musi wynikać z ustaleń planu miejscowego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Tymczasem w niniejszej sprawie inwestor, planujący budowę dwóch garaży w granicy działki, występując o udzielenie pozwolenia na budowę nie wykazał, że szczególne warunki, jakie muszą być spełnione dla usytuowania obiektu budowlanego w granicy działki zostały spełnione. Organ zauważył przy tym, że powierzchnia działki inwestora oraz jej regularny kształt dają możliwość budowy przedmiotowych garaży z zachowaniem generalnej zasady wskazanej w § 12 ust. 1 rozporządzenia. W związku z powyższym Wojewoda stwierdził, że Starosta [...], udzielając zaskarżoną decyzją pozwolenia na budowę dwóch garaży, dla których nie ustalono w formie decyzji administracyjnej warunków zabudowy z uwagi, że zamierzenie to mieści się w katalogu robót budowlanych niewymagających pozwolenia na budowę - rażąco naruszył przepisy prawa materialnego. Badając natomiast kompletność projektu budowlanego, organ odwoławczy wskazał, że został on wykonany niezgodnie z rozporządzeniem Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego. W projekcie budowlanym część rysunkowa wykonana została bowiem tylko dla jednego obiektu budowlanego, przy czym nie zostało wskazane dla którego z zaprojektowanych garaży. A dodatkowo w przedmiotowym projekcie brak jest oznaczenia wejść i wjazdów do projektowanych garaży.

Strona 1/10