Sprawa ze skargi na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Leszek Kiermaszek Sędziowie sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.) sędzia del. WSA Kazimierza Bandarzewski po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej R.G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 grudnia 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 2294/17 w sprawie ze skargi R.G. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] czerwca 2017 r. znak [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6155 Uzgodnienia w sprawach z zakresu zagospodarowania przestrzennego
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona środowiska
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Ochrony Środowiska
Uzasadnienie strona 1/6

Wyrokiem z 13 grudnia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę R.G. (dalej: skarżący) na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z [...] czerwca 2017 r. w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że pismem z 23 grudnia 2015 r. Wójt Gminy [...] wystąpił do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Białymstoku z wnioskiem o uzgodnienie projektu decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na legalizacji budynku gospodarczego o powierzchni zabudowy 27,96 m2 z użytkowym poddaszem, bez podpiwniczenia na działkach o numerach geodezyjnych [...] w obrębie [...], gmina [...].

Postanowieniem z [...] stycznia 2016 r. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Białymstoku odmówił uzgodnienia projektu decyzji przedłożonego przez Wójta Gminy [...].

Organ I instancji wskazał, że planowana inwestycja znajduje się na terenie Obszaru Chronionego Krajobrazu "Pojezierze [...]" oraz w granicach specjalnego obszaru ochrony siedlisk Natura 2000 "Pojezierze [...]" (kod obszaru PLH 200007). Na terenie Obszaru Chronionego Krajobrazu "Pojezierze [...]" obowiązują zakazy wynikające z uchwały Nr XII/94/15 Sejmiku Województwa Podlaskiego z 22 czerwca 2015 r. w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu "Pojezierze [...]" (Dz.Urz. Województwa Podlaskiego z 26 czerwca 2015 r. poz. 2122; dalej: uchwała). Zdaniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Białymstoku, planowana inwestycja koliduje z jednym z tych zakazów dotyczącym lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szerokości 100 m od linii brzegów rzek, jezior i innych zbiorników wodnych.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł skarżący.

Postanowieniem z [...] kwietnia 2016 r. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie organu I instancji.

Skarżący wniósł skargę na powyższe postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie

Wyrokiem z 17 października 2016 r., sygn. akt IV SA/Wa 1725/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżone postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska.

Ponownie rozpoznając sprawę Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska postanowieniem z [...] czerwca 2017 r. utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji z 8 stycznia 2016 r. Jako podstawę rozstrzygnięcia organ wskazał art. 60 ust. 1 w związku z art. 53 ust. 4 pkt 8 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2016 r. poz. 778 ze zm.).

Organ odwoławczy wskazał, że działki nr 42/14 i 42/16, a tym samym budynek zrealizowany w ramach samowoli budowlanej, w całości znajdują się w 100-metrowym pasie od linii brzegowej jeziora [...].

Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska wyjaśnił, że inwestycję określono jako budynek gospodarczy o powierzchni zabudowy 27,96 m2 z użytkowym poddaszem, bez podpiwniczenia, natomiast rodzaj zabudowy określono jako zabudowa zagrodowa. Budynek ma służyć obsłudze pasieki oraz jako suszarnia ziół na poddaszu. W ocenie organu, wyjątek z § 4 ust. 1 pkt 7 uchwały, dotyczy tylko racjonalnej gospodarki rolnej. Za racjonalną gospodarkę rolną należy uznać gospodarkę rolną prowadzoną zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, co wynika z art. 3 pkt 1 i art. 5 pkt 28 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. z 2016 r. poz. 2134 ze zm.; dalej: u.o.p.). W pojęciu "racjonalnej gospodarki rolnej" mieszczą się inwestycje, których lokalizacja - ze względu na charakter i cele, którym obiekt budowlany ma służyć - jest możliwa i uzasadniona wyłącznie na działce znajdującej się w pasie 100 m od linii brzegów rzek, jeziora i innych zbiorników wodnych. Przewidziane w uchwale odstępstwo od zakazu uzasadnione racjonalną gospodarką rolną obejmuje sytuacje, gdy względy racjonalnej gospodarki przemawiają za zlokalizowaniem danej inwestycji z naruszeniem konkretnego zakazu. W ocenie organów, odstępstwo to nie znajdzie zastosowania w tej sprawie.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6155 Uzgodnienia w sprawach z zakresu zagospodarowania przestrzennego
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona środowiska
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Ochrony Środowiska