Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody Dolnośląskiego w przedmiocie umorzenia w całości postępowania pierwszej instancji w sprawie zmiany decyzji udzielającej pozwolenia na budowę inwestycji obejmującej adaptację nieczynnego stawu osadowego na składowisko odpadów stałych i przemysłowych
Uzasadnienie strona 2/14

W dniu [...] grudnia 2012 r. M. wystąpiła do Starosty Wałbrzyskiego z wnioskiem o zmianę, w trybie art. 155 K.p.a., opisanej wyżej decyzji Prezydenta Miasta Wałbrzycha z dnia [...] grudnia 2000 r. nr [...], poprzez wykreślenie terminu zakończenia składowania odpadów do 21 grudnia 2012 r. oraz zakończenia rekultywacji do dnia 31 grudnia 2015 r. W piśmie z dnia [...] grudnia 2012 r. Spółka oświadczyła, że przedmiotem postępowania jest zmiana decyzji z dnia [...] czerwca 1992 r. zmienionej decyzją z dnia [...] sierpnia 2000 r. zmienionej decyzją z dnia [...] grudnia 2000 r. i zmienionej decyzją z dnia [...] czerwca 2002 r.

Z dniem 1 stycznia 2013 r. organem właściwym w sprawie stał się Prezydent Miasta Wałbrzycha, który zawiadomił w dniu [...] stycznia 2013 r. o wszczęciu postępowania w związku powyższym wnioskiem.

Po przeprowadzaniu postępowania wyjaśniającego, podczas którego udział zgłosił Prokurator Rejonowy w Wałbrzychu a wnioskodawca na wezwanie organu przedłożył dokumenty mające wykazać fakt dopełnienia obowiązków nałożonych decyzją z dnia [...] grudnia 2000 r., organ pierwszej instancji decyzją z dnia [...] września 2013 r. odmówił zmiany opisanej wyżej decyzji Prezydenta Miasta Wałbrzycha z dnia [...] czerwca 1992 r. (zmienionej wskazanymi wyżej aktami), poprzez wykreślenie obowiązków wynikających z art. 22 ustawy o odpadach nałożonych w decyzji Prezydenta Miasta Wałbrzycha z dnia [...] grudnia 2000 r. w brzmieniu "zakończenie składowania odpadów w terminie do 21.12.2012 r. oraz zakończenia rekultywacji w terminie 31.12.2015". Jak wynika z uzasadnienia tego orzeczenia, Prezydent - mając na uwadze przesłanki zmiany decyzji ostatecznej wynikające z art. 155 K.p.a. - stwierdził, że w sprawie nie zaistniała przesłanka interesu społecznego przemawiającego za zmianą decyzji, gdyż składowisko nie jest prowadzone w sposób prawidłowy. Świadczy o tym przekroczenie rzędnych składowania odpadów w stosunku do zatwierdzonych w projekcie budowlanym; nieprawidłowe składowanie azbestu; brak od 2009 r. zatwierdzonej aktualnej instrukcji eksploatacji składowiska odpadów; liczne pożary wybuchające na składowisku wynikające z braku odpowiedniej technologii składowania oraz brak zabezpieczenia potencjalnych roszczeń.

Powyższą decyzję w toku instancji zaskarżyli poprzez odwołania Prokurator Rejonowy w Wałbrzychu oraz Spółka Akcyjna M.

Prokurator zarzucił organowi pierwszej instancji brak podstaw do rozstrzygania sprawy na podstawie art. 155 K.p.a. i nie umorzenie postępowania, co naruszało też art. 105 K.p.a. W szczególności Prokurator wskazał na brak tożsamości strony, która nabyła prawo z decyzji z dnia [...] grudnia 2000 r. zmienionej decyzją z dnia [...] czerwca 2002 r. Wadliwie - zdaniem Prokuratora - organ zastosował również tryb zmiany decyzji o pozwoleniu na budowę z art. 155 K.p.a., gdyż jedynym prawnie dopuszczalnym trybem zmiany ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę jest przepis art. 36 a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawa budowlanego. Jest to przepis szczególny, który sprzeciwia się stosowaniu normy z art. 155 K.p.a. O bezprzedmiotowości postępowania świadczy też fakt, że organ wydał zaskarżoną decyzję pomimo upływu terminu zakończenia składowania odpadów, a więc w warunkach utraty mocy decyzji z dnia [...] grudnia 2000 r. w tym zakresie.

Strona 2/14