Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zdzisław Kostka Sędziowie sędzia NSA Tomasz Zbrojewski (spr.) sędzia del. WSA Marta Laskowska-Pietrzak po rozpoznaniu w dniu 7 września 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego oraz J. B. i R. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 czerwca 2018 r., sygn. akt VII SA/Wa 2333/17 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] sierpnia 2017 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę, 2. zasądza od A. K. na rzecz Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego kwotę 460 (czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, 3. zasądza od A. K. na rzecz J. B. i R. B. solidarnie kwotę 494 (czterysta dziewięćdziesiąt cztery) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 20 czerwca 2018 r., sygn. akt VII SA/Wa 2333/17, po rozpoznaniu skargi A. K. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] sierpnia 2017 r., znak: [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji: uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...] kwietnia 2018 r.", znak: [...].
Wyrok został podjęty w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Urząd Miejski w [...] decyzją z dnia [...] grudnia 1994 r., znak: [...], udzielił A. K. pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie bliźniaczej (prawy segment) na działce przy ul. G. [...] w P.
Prezydent Miasta [...] decyzją z dnia [...] grudnia 1999 r., znak: [...], zatwierdził skarżącemu projekt budowlany zamienny dla ww. inwestycji. W uzasadnieniu podał, że wprowadzone zmiany do projektu budowlanego, obejmujące jego nadbudowę do wysokości 7,16 m (zaprojektowano dodatkową kondygnację w formie poddasza użytkowego), nie naruszą ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego m. [...] zatwierdzonego uchwałą Rady Miasta [...] z dnia [...] grudnia 1994 r., nr [...] (Dz. Urz. Woj. [...]. nr [...], poz. [...]).
J. i R. B. (właściciele lewego segmentu "bliźniaka") w piśmie z 8 grudnia 2006 r. zwrócili się do Wojewody [...] o stwierdzenie nieważności wyżej wymienionej decyzji Prezydenta.
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] czerwca 2007 r., znak: [...], odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] grudnia 1999 r.
Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] sierpnia 2007 r., znak: [...], po rozpoznaniu odwołania J. i R. B., uchylił zaskarżoną decyzję Wojewody z dnia [...] czerwca 2007 r. i stwierdził nieważność decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] grudnia 1999 r. o zatwierdzeniu projektu budowlanego zamiennego. Organ stwierdził, że inwestor nie przedstawił decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, która jest wymagana dla tej inwestycji zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. nr 89, poz. 415 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w dniu jej wydania. Zgodnie z tym przepisem, zmiana zagospodarowania terenu polegająca w szczególności na wykonaniu, odbudowie, rozbudowie i nadbudowie obiektu budowlanego wymaga ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. Z tego wynika, zdaniem organu, że decyzja Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] grudnia 1999 r., o zatwierdzeniu projektu budowlanego zamiennego, rażąco narusza art. 32 ust. 4 pkt 1 Prawa budowlanego w brzmieniu obowiązującym w dniu jej wydania. Ten przepis stanowi bowiem, że pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu, kto złożył wniosek w tej sprawie w terminie ważności decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o zagospodarowaniu przestrzennym.