Skarga kasacyjna na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji o ustalenie inwestycji celu publicznego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie sędzia NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz sędzia del. WSA Bogusław Cieśla (spr.) po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] S.A. z siedzibą w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 maja 2019 r., sygn. akt IV SA/Wa 3333/18 w sprawie ze skargi [...]S.A. z siedzibą w Warszawie na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...]października 2018 r., nr [...] w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji o ustalenie inwestycji celu publicznego 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] września 2018 r., nr [...]; 2. zasądza od Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad na rzecz[...] S.A. z siedzibą w Warszawie kwotę 1034 (jeden tysiąc trzydzieści cztery) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/7

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 maja 2019 r. w sprawie o sygn. IV SA/Wa 3333/18, po rozpoznaniu skargi [...] S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z [...]9 października 2018 r. nr [...], w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego - oddalił skargę.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad postanowieniem z [...] października 2018 r., po rozpatrzeniu wniosku spółki [...] S.A. z siedzibą w W. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy postanowienie nr [...] z [...] września 2018 r. w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego polegającej na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej "[...]" wraz z linią zasilającą na terenie działek nr ew. [...].

Z akt postępowania administracyjnego wynikało, że 3 września 2018 r. wpłynął do Oddziału GDDKiA w Katowicach wniosek Burmistrza Blachowni o uzgodnienie projektu decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego obejmującej budowę stacji bazowej telefonii komórkowej [...] oraz linii zasilającej energią elektryczną na działkach nr ew. [...].

Teren inwestycyjny obejmujący ww. działki od strony południowej graniczy z pasem drogowym drogi krajowej nr [...], wobec czego zachodziły przesłanki do dokonania uzgodnienia, o którym mowa w art. 53 ust. 4 pkt 9 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W złożonym projekcie decyzji w zakresie pozostającym w kompetencji GDDKiA wprowadzone zostały ustalenia o treści:

- linia zabudowy: nieprzekraczalna w odległości nie mniejszej niż wysokość stacji bazowej od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi krajowej nr [...] (pkt 1),

- obsługa komunikacyjna terenu inwestycji - zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie - poprzez wykonanie lub wykorzystanie istniejącej drogi niższej klasy technicznej.

Postanowieniem z [...] września 2018 r. organ uzgodnił przedłożony projekt decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Postanowienie to zaskarżyła spółka [...] S.A. z siedzibą w Warszawie.

Po przeprowadzeniu ponownego postępowania, Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad wskazał, że przedmiotem zainteresowania zarządcy drogi krajowej podczas uzgadniania przedkładanych mu projektów decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, są kwestie zachowania warunków bezpieczeństwa ruchu. Przesłanka ta stanowi podstawowe kryterium oceny dopuszczalności inwestycji powstającej przy drodze krajowej, będącej w zarządzie organu uzgadniającego.

Przepis art. 53 ust. 4 pkt 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie wymienia kryteriów uzgadniania, należy je zatem wywodzić z przepisów prawa materialnego, w tym regulacji określających właściwość organu. Poza kwestiami skomunikowania działki (w myśl art. 35 ust. 3 ustawy o drogach publicznych), z punktu widzenia zarządcy drogi istotne znaczenie miało m.in. niedopuszczenie do pogorszenia warunków bezpieczeństwa ruchu (art. 19 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 21 wskazanej ustawy).

Strona 1/7