Skarga kasacyjna na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Dnia 13 grudnia 2018 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny (spr.) sędzia NSA Zofia Flasińska sędzia del. WSA Mirosław Gdesz po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2018 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lutego 2018 r. sygn. akt IV SA/Wa 2638/17 w sprawie ze skargi A. C. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/6

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 16 lutego 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. C. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] sierpnia 2017 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.

Zaskarżony wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu [...] stycznia 2013 r. A. C. wystąpił do Wojewody [...] z wnioskiem o udzielenie mu kolejnego zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony z uwagi na pozostawanie w związku małżeńskim z obywatelką polską M. C. z d. [...]. Wniosek został złożony przez stronę do Wojewody [...] w czasie pobytu na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udzielonego mu przez Wojewodę [...], decyzją z dnia [...] marca 2012 r. w trybie art. 53 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2011 r., Nr 264, poz. 1573 ze zm.), z zachowaniem 45-cio dniowego terminu określonego w art. 61 ust. 1 tej ustawy.

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r. odmówił udzielenia cudzoziemcowi wnioskowanego zezwolenia. W uzasadnieniu decyzji Wojewoda wskazał, że A. C. w części E formularza wniosku o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony podał, iż miejscem zamieszkania jego żony jest lokal przy ul. [...], natomiast z przeprowadzonych ustaleń jednoznacznie wynika, iż są to fałszywe informacje. Cudzoziemiec, składając zeznania w sprawie w dniu [...] lutego 2013 r., kolejny raz świadomie wprowadził w błąd Wojewodę [...] odnośnie wspólnego zamieszkiwania z małżonką. Zdaniem organu, tym samym spełniona została przesłanka wynikająca z art. 57 ust. 1 pkt 6 lit. a) i b) ustawy o cudzoziemcach, która daje podstawę do odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony. Wojewoda [...] stwierdził, że materiał dowodowy nie wskazuje jednoznacznie, iż związek małżeński aplikującego został zawarty w celu obejścia przepisów o udzieleniu zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony. Przeprowadzone postępowanie wyjaśniające daje jednak podstawy do stwierdzenia, że małżeństwo A. C. i M. C. istnieje aktualnie jedynie formalnie, a jego kontynuacja ma służyć aplikującemu wyłącznie do zalegalizowania pobytu w Polsce. Małżonkowie nie wypełniają żadnych prawnych obowiązków wynikających z zawarcia małżeństwa, a M. C. pozostaje na utrzymaniu rodziców. Obecny pobyt strony na terytorium Polski nie jest integralnie związany z faktem zawarcia przez niego związku małżeńskiego z obywatelką polską. Zebrany materiał dowodowy potwierdza, że pomiędzy małżonkami nie istnieje więź psychiczna, fizyczna, ani gospodarcza, która pozwalałaby realizować nałożone na nich obowiązki, wynikające z faktu zawarcia małżeństwa. W sprawie wystąpiły przesłanki wymienione w art. 55 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach, gdyż małżonkowie nie wypełniają prawnych obowiązków wynikających z zawarcia małżeństwa i nie zamieszkują wspólnie. Okoliczność określona w art. 53 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach nie może być więc podstawą udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony. Tym samym spełniona została przesłanka z art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy o cudzoziemcach.

Strona 1/6