Dnia 1 marca 2018 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Grzegorz Czerwiński (spr.) Sędziowie sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak sędzia del. WSA Piotr Broda po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2018 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej N. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 czerwca 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 1637/16 w sprawie ze skargi N. D. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie uznania wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej za niedopuszczalny oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 18 maja 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 1637/16, oddalił skargę N. D. (dalej jako skarżąca) na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...], uchylającą decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] października 2015 r. Nr [...] o umorzeniu postępowania w całości i uznającą wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej za niedopuszczalny.
Powyższy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.
N. D. obywatelka Federacji Rosyjskiej narodowości czeczeńskiej, złożyła w dniu [...] grudnia 2012 r. wniosek o nadanie statusu uchodźcy w Rzeczpospolitej Polskiej. Wnioskiem tym objęte zostały jej małoletnie dzieci S. S. oraz I. S. Wskazała wówczas, że chce bronić swoich dzieci, boi się o ich życie ponieważ doataje karteczki z pogróżkami. Była prześladowana w kraju pochodzenia. Nie brała udziału w działaniach wojennych. Była poddawana przemocy psychicznej. Mąż rok temu wezwany na przesłuchanie nie wrócił z niego do tej pory. Zaczęto wobec niej kierować pogróżki i wypytywać gdzie jest mąż. Wobec tego zdecydowała się na wyjazd. Oświadczyła także, że nigdy nie była zatrzymana i aresztowania. Nie było wobec niej prowadzone żadne postępowanie sądowe czy administracyjne, nie była skazana wyrokiem sądu. Nie zadeklarowała przynależności do żadnej organizacji o charakterze politycznym, religijnym, kulturalnym, społecznym.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców odmówił cudzoziemce i jej dzieciom nadania statusu uchodźcy i udzielenia ochrony uzupełniającej oraz nie udzielił zgody na pobyt tolerowany, orzekł o wydaleniu z terytorium RP. Rada do Spraw Uchodźców decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] utrzymała w mocy decyzję organu I instancji. WSA w Warszawie w dniu 27 lipca 2014 r. wstrzymał wykonanie zaskarżonej decyzji.
Skarżąca w dniu [...] czerwca 2014 r. złożyła drugi wniosek o nadanie jej statusu uchodźcy. Wskazała na potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa sobie i swoim dzieciom, zapewnienia im spokoju i możliwości kształcenia się. Podniosła, że z uwagi na prywatne śledztwo prowadzone przez męża mieli problemy, kierowano wobec nich groźby. Była prześladowana w kraju pochodzenia. Nie brała udziału w działaniach wojennych. Była poddawana przemocy psychicznej i fizycznej (przychodzili ludzie w maskach, którzy chcieli zatrzymać mnie i rodzinę). Oświadczyła, że nigdy nie była zatrzymana i aresztowania. Nie było wobec niej prowadzone żadne postępowanie sądowe czy administracyjne, nie była skazana wyrokiem sądu. Nie zadeklarowała przynależności do żadnej organizacji o charakterze politycznym, religijnym, kulturalnym, społecznym.
Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] umorzył postępowanie bowiem stwierdził, że wniosek jest niedopuszczalny. Strona nie wskazała żadnych nowych istotnych informacji lub dowodów w sporawie, które mogłyby mieć wpływ na rozstrzygnięcie. Wydruki internetowe dotyczące śmierci wuja zostały zbadane w pierwszym wniosku uchodźczym. Okoliczności dotyczące małoletnich dzieći mogą mieć wypływ na udzielenie zgody na pobyt tolerowany lub umanitarny ale nie są podstaą do nadania statusu uchodźcy czy ochrony uzupełniającej. Rada do Spraw Uchodźców decyzją z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję.