Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie Sędzia NSA Zdzisław Kostka Sędzia del. NSA Andrzej Irla (spr.) po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2019 r., sygn. akt IV SA/Wa 402/19 w sprawie ze skargi A.S. postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] listopada 2018 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania zażaleniowego oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie objętym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 15 kwietnia 2019 r. (sygn. akt IV SA/Wa 402/19) oddalił skargę A.S. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] listopada 2018 r. (nr [...]) w przedmiocie umorzenia postępowania zażaleniowego.
Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w [...] postanowieniem z [...] lipca 2018 r., na wniosek Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad, nadał rygor natychmiastowej wykonalności własnej decyzji z [...] czerwca 2018 r. o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia polegającego na budowie drogi ekspresowej [...] na odcinku [...].
Zażalenie na to na to postanowienie wniosła A.S.
Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska postanowieniem z [...] listopada 2018 r. (nr [...]) umorzył postępowanie zażaleniowe. Uznał, że złożone zażalenie nie pochodzi od osoby mającej status strony w postępowaniu o środowiskowych uwarunkowaniach. Podał, że zgodnie z art. 28 k.p.a. stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. W ocenie orzekającego organu administracji, w przedmiotowym postępowaniu stroną jest wnioskodawca oraz właściciele i użytkownicy wieczyści nieruchomości, na których będzie realizowana planowana inwestycja oraz nieruchomości położonych bezpośrednio w ich sąsiedztwie, jak również nieruchomości tych, na które rozciąga się oddziaływanie inwestycji. W zażaleniu podano, że A.S. jest właścicielką działki nr [...], obręb [...], gmina [...]. W oparciu o mapy ewidencyjne i wypisy z rejestru gruntów organ odwoławczy ustalił, że składająca zażalenie nie dysponuje prawem rzeczowym do nieruchomości zlokalizowanych w obrębie miejsca realizacji przedsięwzięcia, jak również w zasięgu jego oddziaływania. Tym samym, A.S. nie posiada przymiotu strony postępowania.
Skargę do Wojewódzkiego Sąd Administracyjnego w Warszawie na opisane wyżej postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z [...] listopada 2018 r. wniosła A.S. Zarzuciła naruszenie:
1. art. 7 i 77 § 1 k.p.a. poprzez nieuprawnione przyjęcie, że nieruchomość skarżącej, usytuowana w odległości około 170 m od planowanej inwestycji drogowej, nie znajduje się w obszarze oddziaływania tej inwestycji, co w konsekwencji doprowadziło do ustalenia, że skarżąca nie jest stroną postępowania;
2. art. 28 k.p.a. poprzez przyjęcie, że skarżąca nie posiada przymiotu strony postępowania, podczas gdy prawidłowe ustalenia faktyczne powinny doprowadzić do wniosku, że nieruchomość skarżącej znajduje się w obszarze oddziaływania planowanej inwestycji i tym samym jej właścicielce przysługuje przymiot strony postępowania;
3. art. 5 ust. 1 pkt 9 ustawy Prawo budowlane poprzez przyjęcie, że do określenia kręgu stron w postępowaniu o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zastosowanie znajduje jedynie art. 28 K.p.a.;