Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Sędziowie: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak /spr./ Sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak Protokolant: asystent sędziego Paweł Konicki po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w Warszawie Hanny Więckowskiej sprawy ze skargi kasacyjnej Stowarzyszenia A. w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 20 sierpnia 2012 r. sygn. akt II SA/Bk 536/11 w sprawie ze skarg Stowarzyszenia B. w B. i Stowarzyszenia A. w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację Zakładu Unieszkodliwienia Odpadów Komunalnych w Białymstoku oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 20 sierpnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargi Stowarzyszenia B. w B. i Stowarzyszenia A. w B. (dalej jako "skarżące stowarzyszenie") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku z dnia [...] maja 2011 r. w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację Zakładu Unieszkodliwiania Odpadów Komunalnych w Białymstoku.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że Prezydent Miasta Białegostoku decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r. ustalił warunki środowiskowe przedmiotowej spalarni. Postępowanie środowiskowe wszczęto na wniosek Miasta Białystok z 30 września 2009 r., do którego dołączono trzy egzemplarze raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, kopię mapy ewidencyjnej i wypis z rejestru gruntów terenu inwestycji. Dokumentację, w tym raport, uzupełniano m.in. na wniosek Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska. Za strony postępowania uznano ponad dwadzieścia podmiotów - właścicieli nieruchomości znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie planowanej inwestycji, których o wszczęciu postępowania oraz możliwości składania uwag i wniosków powiadomiono odrębnym obwieszczeniem, zgodnie z art. 74 ust. 3 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnieniu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. z 2008 r. Nr 199, poz. 1227 ze zm. - dalej jako "ustawa środowiskowa"). Do postępowania wstąpiły ponadto stowarzyszenia B, A. i C.
W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że przedsięwzięcie zawiera trzy instalacje (zestalania i chemicznej stabilizacji popiołów, termicznego unieszkodliwiania odpadów komunalnych oraz waloryzacji żużla), które stanowią przedsięwzięcie mogące znacząco oddziaływać na środowisko, zgodnie z art. 59 ust. 1 ustawy środowiskowej oraz § 1 ust. 1 pkt 39, 40 i 73 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie określania rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzania raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz.U. Nr 257, poz. 2573 ze zm.).
W trakcie postępowania dwukrotnie - w dniach 2 października 2009 r. i 18 marca 2010 r. - obwieszczano o prowadzonym postępowaniu, o przystąpieniu do przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko oraz o możliwości składania uwag i wniosków, w tym drugi raz po uzupełnieniu dokumentacji i raportu zgodnie z wezwaniami Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska. Po drugim obwieszczeniu składano Regionalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska dodatkowe wyjaśnienia, jednak uznano, że nie zmieniają one treści raportu i nie dokonywano obwieszczeń po raz trzeci.
W drodze obwieszczenia poinformowano społeczeństwo o pozytywnych uzgodnieniach: Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Białymstoku z dnia 31 maja 2010 r. oraz Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia 28 maja 2010 r., a również na stronie internetowej zamieszczono informację o wyjaśnieniach złożonych do raportu przez jego autorów oraz o wniosku o nadanie klauzuli wykonalności decyzji środowiskowej i złożonych w trakcie I i II etapu uwagach i wnioskach. Organ I instancji wskazał, że w trakcie postępowania administracyjnego, w tym na I i II etapie udziału społeczeństwa, wpłynęło szereg zapytań oraz wniosków i uwag.