Dnia 31 sierpnia 2017 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon Sędziowie: sędzia NSA Robert Sawuła sędzia del. WSA Jerzy Bortkiewicz (spr.) Protokolant: starszy asystent sędziego Maciej Stojek po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 23 października 2014 r. sygn. akt II SA/Sz 482/14 w sprawie ze skargi J. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 15 kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji w sprawie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej oddala skargę kasacyjną.
UZASADNIENIE:
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 października 2014 r., sygn. akt II SA/Sz 482/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, oddalił skargę J. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji w sprawie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej.
Sąd I instancji w uzasadnieniu wyroku przedstawił następujący stan faktyczny sprawy:
Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia 13 stycznia 2004 r., utrzymaną w mocy decyzją z dnia 9 maja 2005 r., odmówił przyznania J. K. świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej.
W wyniku skargi strony na powyższe rozstrzygnięcie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 18 stycznia 2006 r., sygn. akt II SA/Sz 842/05 uchylił zaskarżoną decyzję. Po wykonaniu zaleceń zawartych w ww. wyroku Sądu, Kierownik Urzędu rozpoznał ponownie sprawę i decyzją z dnia 23 marca 2007 r. utrzymał w mocy decyzję własną z dnia 13 stycznia 2004 r. Powyższa decyzja poddana została kontroli Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, który wyrokiem z dnia 5 września 2007 r., sygn. akt II SA/Sz 567/07 oddalił skargę.
Skarżący, J.K. 17 stycznia 2014 r. ponownie zwrócił się Kierownika Urzędu z wnioskiem o przyznanie mu uprawnienia do świadczenia pieniężnego na podstawie przepisów ustawy zmieniającej.
Decyzją z dnia 23 stycznia 2014 r. Kierownik Urzędu odmówił zmiany decyzji własnej z dnia 13 stycznia 2004 r. Organ wskazał, że w sprawie brak było podstaw do uznania, że praca wykonywana przez J. K.była połączona z dodatkową represją, jaką jest wywiezienie (deportacja), co jest warunkiem przyznania świadczenia na podstawie przepisów ww. ustawy. Kierownik Urzędu wyjaśnił, że kwestia wywiezienia wnioskodawcy do pracy w miejscowości P., na terytorium Niemiec, została rozstrzygnięta decyzją z dnia 13 stycznia 2004 r., utrzymaną w mocy decyzją z dnia 23 marca 2007 r. Decyzje te zostały poddane kontroli Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, który wyrokiem z dnia 5 września 2007 r., sygn. akt II SA/Sz 567/07 skargę strony oddalił.
Skarżący złożył wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy, podtrzymując swój wniosek z dnia 17 stycznia 2014 r. o przyznanie mu świadczenia pieniężnego na podstawie przepisów ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. nr 87, poz. 395 ze zm.), dalej zwaną: "ustawą o świadczeniu pieniężnym",
Kierownik Urzędu, decyzją z dnia 15 kwietnia 2014 r., nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art.127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 267), dalej zwaną: "k.p.a.", art. 2 ustawy dnia 25 lutego 2011 r. o zmianie ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. z 2011 r., nr 72, poz. 380), dalej zwaną: "ustawą zmieniającą", oraz art. 2 pkt 2 lit. "a" i art. 4 ust. 1, 2 i 4 ustawy o świadczeniu pieniężnym, po rozpoznaniu wniosku J. K. o ponowne rozpatrzenie sprawy - utrzymał w mocy decyzję własną z dnia 23 stycznia 2014 r., nr [...].