Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Siegień Sędziowie sędzia NSA Paweł Miładowski del. WSA Mirosław Wincenciak /spr./ Protokolant starszy inspektor sądowy A.M. po rozpoznaniu w dniu 20 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Fundacji A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14 października 2014 r. sygn. akt II SA/Wr 454/14 w sprawie ze skargi Fundacji A. na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy [...] w 2014 roku oddala skargę kasacyjną
II OSK 30/15
UZASADANIENIE
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 14 października 2014 r., sygn. akt II SA/Wr 454/14 po rozpoznaniu skargi Fundacji A. na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy [...] w 2014 roku, oddalił skargę. U podstaw rozstrzygnięcia Sądu I instancji legły następujące ustalenia i ocena prawna.
W dniu [...] lutego 2014 r. Rada Gminy [...] podjęła uchwałę nr [...] w sprawie programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy [...] w 2014 r. Uchwała weszła w życie z dniem podjęcia. Na realizację przyjętego programu zabezpieczono w budżecie Gminy środki finansowe w kwocie 15 000 zł.
Na powyższą uchwałę skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wniosła Fundacja A. z siedzibą w [...]. Jako podstawę prawną uprawniającą do wniesienia niniejszej skargi Fundacja wskazała przepis art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (j.t. Dz.U. z 2013 r.,poz.594 ze zm.).
Wskazanej uchwale zarzucono naruszenie prawa materialnego, polegające na:
1. naruszeniu art. 11a ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt, zwanej dalej "u.o.z.", w związku z art. 7 Konstytucji RP poprzez nieskonkretyzowanie schroniska dla zwierząt, w którym Gmina [...] zapewni miejsce bezdomnym zwierzętom;
2. naruszeniu art. 11a ust. 2 pkt 3 u.o.z. w zw. z art. 7 Konstytucji RP poprzez nieskonkretyzowanie obowiązku odławiania bezdomnych zwierząt z terenu Gminy;
3. naruszeniu art. 11a ust. 2 pkt 7 u.o.z. w zw. z art. 7 Konstytucji RP poprzez niewskazanie gospodarstwa rolnego zapewniającego miejsce dla zwierząt gospodarskich;
4. naruszeniu art. 11a ust. 2 pkt 8 u.o.z. w zw. z art. 7 Konstytucji RP poprzez niewskazanie podmiotu zapewniającego całodobową opiekę weterynaryjną w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt;
5. naruszeniu art. 7 Konstytucji RP przez przekroczenie delegacji ustawowej i tym samym, wykroczenie poza granice prawa, poprzez uregulowanie w § 10 Programu kwestii związanej z "Edukacją mieszkańców".
W uzasadnieniu skargi w części dotyczącej wykazania interesu prawnego skarżącej Fundacji podniesiono, że statutowym celem działania Fundacji jest ochrona zwierząt. Cel ten Fundacja realizuje m.in. poprzez czynne uczestnictwo w postępowaniach sądowych w sprawach naruszenia przepisów u.o.z., a także poprzez podejmowanie działań mających na celu zapobieganie i zwalczanie bezdomności zwierząt. Dlatego swój interes prawny skarżąca wywodzi ze swoich celów statutowych i ustawowych wynikających z przepisów ustawy o fundacjach. Na poparcie tego stanowiska przywołany został pogląd zaprezentowany przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 12 czerwca 2007 r., sygn. akt II OSK 339/07, a następnie pogląd ten powielony w wyrokach dwóch wojewódzkich sądów administracyjnych, a mianowicie w sprawie o sygn. akt II SA/Sz 612/13 (wyrok z dnia 28 listopada 2013r.) i w wyroku z dnia 29 maja 2012r. o sygn. akt II SA/Ke 249/12.