Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Łuczaj Sędziowie sędzia NSA Robert Sawuła sędzia del. WSA Sławomir Pauter /spr./ Protokolant starszy asystent sędziego Hubert Sęczkowski po rozpoznaniu w dniu 16 października 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych N.M. oraz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 8 sierpnia 2017 r. sygn. akt II SA/Kr 827/17 w sprawie ze skargi Prokuratora Rejonowego w Tarnowie na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia [...] marca 2017 r. znak: [....] w przedmiocie uznania zarzutu i umorzenia postępowania egzekucyjnego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie do ponownego rozpoznania; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Przedmiotem skargi kasacyjnej wniesionej w niniejszej sprawie przez N. M. i Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnowie jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 8 sierpnia 2017 roku, którym po rozpoznaniu w trybie uproszczonym skargi Prokuratora Rejonowego w Tarnowie na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia [...] marca 2017 roku w przedmiocie uznania zarzutów i umorzenia postepowania egzekucyjnego uchylono zaskarżone postanowienie.
Powyższy wyrok został wydany w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i prawne:
Prezydent Miasta Tarnowa postanowieniem z dnia [...] stycznia 2017 r., na podstawie art 34 § 4 i § 5 w związku z art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tj. Dz. U. z 2016 r. poz. 599) oraz art. 124 ustawy z dnia 11 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23 ze zm.) oddalił zarzuty w przedmiocie postępowania egzekucyjnego wniesione przez N.M.
W uzasadnieniu organ podał, że prowadzi postępowanie egzekucyjne dotyczące egzekucji należności niepieniężnej obowiązku dokonania na swój koszt rozbiórki tymczasowego obiektu budowlanego - kurnika zlokalizowanego na działce nr [...] obr. [...] przy ul. [...] w [...] ze względu na upływ czasu oznaczony w pozwoleniu na budowę. Zobowiązana N.M. w dniu 28 października 2016 r., w oparciu o przepis art. 33 § 1 pkt 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, wniosła zarzuty, w których podała, że wskazany w tym tytule wykonawczym obowiązek nie istnieje. Organ ustalił, że kurnik zlokalizowany na działce nr [...] obr. [...] przy ul. [...] w Tarnowie został wybudowany przez ówczesnego inwestora - W.B., na podstawie ostatecznej decyzji Prezydenta Miasta Tarnowa nr [...] z dnia [...] października1976 r. Podstawę prawną decyzji stanowił art. 29 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane (Dz. U. 1974 r. Nr 38, poz. 229 ze zm.) oraz § 43 i § 44 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie nadzoru urbanistyczno-budowlanego (Dz.U. Nr 8, poz. 48 ze zm.). Obowiązujące przepisy ustawy Prawo budowlane z 1974 r. rozróżniały jako obiekty budowlane stałe budynki oraz budynki tymczasowe (art. 2 ust. 1). Roboty budowlane, z wyjątkiem rozbiórek, można było rozpocząć po uzyskaniu pozwolenia na budowę (art. 28 ust.1), które uprawniało do rozpoczęcia i wykonywania robót budowlanych (art. 29 ust. 1). Powołane wyżej rozporządzenie ustalało odrębnie warunki realizacji inwestycji dla budownictwa osób fizycznych (Dział 3), które z uwagi na fakt, że inwestorem budynku kurnika była osoba fizyczna, miały zastosowanie do wydania pozwolenia na budowę tego obiektu. Według § 44 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia pozwolenia na budowę wymagało m.in. wykonanie i rozbudowa stałych i tymczasowych budynków. Z kolei w myśl § 43 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia pozwolenie na budowę ustalało terminy, do których będą mogły istnieć obiekty budowlane realizowane jako tymczasowe.