Skargi kasacyjne K. D. oraz Wojewody Pomorskiego od wyroku WSA w Gdańsku w sprawie ze skargi K. D. na zarządzenie zastępcze Wojewody Pomorskiego nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie NSA Małgorzata Masternak-Kubiak (spr.) del. NSA Jerzy Stankowski Protokolant starszy sekretarz sądowy Agnieszka Kuberska-Pellegrino po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2014r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych K. D. oraz Wojewody Pomorskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 28 października 2013 r. sygn. akt III SA/Gd 771/13 w sprawie ze skargi K. D. na zarządzenie zastępcze Wojewody Pomorskiego z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego oddala skargi kasacyjne.

Uzasadnienie strona 1/5

Wyrokiem z dnia 28 października 2013 r., sygn. akt III SA/Gd 771/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, w sprawie ze skargi K. D. na zarządzenie zastępcze Wojewody Pomorskiego z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego, uchylił zaskarżone zarządzenie zastępcze w części dotyczącej daty wygaśnięcia mandatu radnej, w pozostałym zakresie skargę oddalił.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Zarządzeniem zastępczym z dnia [...] lipca 2013 r. Wojewoda Pomorski, działając na podstawie art. 98a ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594) i art. 190 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. z 2003 r., Nr 159, poz. 1547 ze zm.) w zw. z art. 16 ust. 2a ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Kodeks wyborczy (Dz. U. Nr 21, poz. 113 ze zm.), stwierdził wygaśnięcie, z mocy prawa, mandatu radnej Rady Miejskiej w S. - K. D.

W uzasadnieniu organ wskazał, że K. D. łączy funkcję radnej z funkcją członka zarządu N. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w D., korzystającej, w prowadzonej przez siebie działalności, z mienia komunalnego Gminy Miejskiej w S.

W ocenie organu nadzoru istniały podstawy do przyjęcia, że działalność gospodarcza spółki N., prowadzona w oparciu o umowę z dnia [...] listopada 2007 r. i związane z nią decyzje, zezwalające na umieszczenie reklam spółki w pasie drogowym na trzech przystankach, jest działalnością gospodarczą prowadzoną z wykorzystaniem mienia komunalnego Miasta S., w którym radna uzyskała mandat. Ponadto działalność ta nie została zakończona w terminie 3 miesięcy od daty złożenia przez nią ślubowania. Radną K. D. należało zatem uznać za osobę zarządzającą działalnością gospodarczą z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy, w której uzyskała mandat, w rozumieniu art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Rada Miejska w S. zobowiązana była, zgodnie z przepisami ustawy Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, stwierdzić wygaśnięcie mandatu radnej. Wobec braku stosownej uchwały, jak i wobec braku reakcji ze strony Rady Miejskiej w S. na wezwanie Wojewody Pomorskiego, organ nadzoru stwierdził wygaśnięcie mandatu radnej K. D.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku K. D. wniosła o uchylenie zarządzenia zastępczego, zarzucając naruszenie:

- art. 24f ust. 1 i 1a ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 190 ust. 1 pkt 2a ustawy Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, poprzez błędną wykładnię tych przepisów polegającą na przyjęciu, że radna prowadziła działalność gospodarczą z wykorzystaniem mienia gminy miejskiej S., w związku, z czym doszło do wygaśnięcia jej mandatu;

- art. 191 ust. 3 ww. ustawy poprzez uznanie, że wygaśnięcie mandatu radnej nastąpiło w dniu 28 lutego 2013 r.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda Pomorski wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Strona 1/5