Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak Sędziowie: sędzia NSA Maciej Dybowski sędzia del. NSA Zygmunt Zgierski (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Połoczańska po rozpoznaniu w dniu 15 października 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 17 lipca 2012 r. sygn. akt IV SA/Gl 1082/11 w sprawie ze skargi E. S. na decyzję Śląskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Katowicach z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę kasacyjną
II OSK 2908/12
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 17 lipca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę E. S. na decyzję Śląskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Katowicach z dnia [...] lipca 2011 r. w przedmiocie choroby zawodowej.
W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne.
Decyzją z dnia [...] listopada 2010 r., wydaną na podstawie art. 235¹ Kodeksu pracy oraz § 6 ust. 1, 2 i 3, § 8 ust. 1, § 11 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. Nr 105 poz. 869), Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Dąbrowie Górniczej orzekł o braku podstaw do stwierdzenia u E. S. choroby zawodowej narządu głosu.
W uzasadnieniu tej decyzji organ wskazał, że E. S. w latach 1985-2008 zatrudniona była w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku nauczyciela katechety, nadto w latach 1998-1999 i 2001-2002 pracowała jako nauczyciel świetlicy w niepełnym wymiarze czasu pracy, a także w okresie zatrudnienia okresowo prowadziła zajęcia w godzinach nadliczbowych. Zatem w całym okresie zatrudnienia strona narażona była na nadmierny wysiłek głosowy, a wieloletnia praca w warunkach zagrożenia dla narządu głosu stwarzała ryzyko powstania choroby zawodowej. Jednakże nie został spełniony niezbędny warunek do stwierdzenia choroby zawodowej, gdyż u strony nie rozpoznano schorzenia wymienionego w poz. 15 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia w sprawie chorób zawodowych. E. S. badana była w Poradni Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w Sosnowcu (orzeczenie lekarskie z dnia 24 sierpnia 2009 r.) oraz w Instytucie Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w Sosnowcu (orzeczenie lekarskie z dnia 12 sierpnia 2010 r.). Obie te placówki, na podstawie przeprowadzonej diagnostyki laryngologicznej i foniatrycznej z oceną laryngoskopową i laryngostroboskopową krtani przed i po obciążeniu głosu, pomiaru parametrów fonacyjnych oraz komputerowej analizy akustycznej, nie stwierdziły w narządzie głosu zmian patologicznych odpowiadających skutkom przeciążenia w postaci guzków głosowych twardych, wtórnych zmian przerostowych fałdów głosowych, niedowładu mięśni wewnętrznych krtani z wrzecionowatą niedomykalnością fonacyjną głośni i trwałą dysfonią. Stwierdzone zmiany patologiczne nie noszą cech klinicznych przewlekłego schorzenia narządu głosu spowodowanego nadmiernym wysiłkiem głosowym, wymienionego w wykazie chorób zawodowych.
W odwołaniu od ww. decyzji strona podniosła, że jej wieloletnia praca spowodowała trwałe uszkodzenie narządu głosu związane z nadmiernym wysiłkiem głosowym. W okresie wykonywania pracy cały czas była pod kontrolą lekarzy laryngologa i foniatry oraz musiała poddać się zabiegowi chirurgicznemu, aby nadal móc pracować w zawodzie. Pomimo przejścia na emeryturę dolegliwości takie jak trudności z prawidłową mową, właściwą modulacją głosu i stałą chrypką wciąż były obecne. Dlatego rozpoczęła starania o uznanie choroby zawodowej. E. S. posiada dokumentację, która potwierdza jej leczenie w okresie pracy i po jej zakończeniu.