Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak Sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska - Rzepecka Protokolant sekretarz sądowy A. P. po rozpoznaniu w dniu 15 października 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej E. B., H. B., S. M., M. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 5 lipca 2017 r. sygn. akt III SA/Łd 358/17 w sprawie ze skargi E. B., H. B., S. M., M. M. na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia 6 lutego 2017 r. nr ... w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie żądania wydania decyzji zakazującej dalszych pochówków na terenie powiększonego cmentarza oddala skargę kasacyjną
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 lipca 2017 r., sygn. akt III SA/Łd 358/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę E. B., H. B., S. M. i M. M. na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia 6 lutego 2017 r. nr ... w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie żądania wydania decyzji zakazującej dalszych pochówków na terenie powiększonego cmentarza.
Dokonując oceny zaskarżonego rozstrzygnięcia, Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że zaskarżeniu podlegało postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. utrzymujące w mocy postanowienie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w K. o odmowie wszczęcia postępowania administracyjnego. Przedmiotem sporu było ustalenie, czy skarżący mogli skutecznie złożyć wniosek o wszczęcie postępowania administracyjnego w sprawie wydania decyzji zakazującej dalszych pochówków na terenie zlokalizowanego w pobliżu ich nieruchomości cmentarza. W ocenie organów skarżący nie wykazali w sprawie istnienia swojego interesu prawnego.
W ocenie Sądu, skarżący mają jedynie interes faktyczny, a nie są w stanie wykazać się interesem prawnym w ramach wskazanych zarzutów co do funkcjonowania cmentarza. W niniejszej sprawie nie sposób ustalić i wskazać konkretnych przepisów prawa, co do których skarżący mogliby skutecznie powiedzieć, iż naruszone zostały i mają wpływ na ich interes prawny, a dotyczą kwestii pozostających w gestii inspekcji sanitarnej.
Ustosunkowując się do argumentów skarżących, że jako właściciele działek, które leżą na obszarze oddziaływania powiększonego cmentarza posiadają oni interes prawny uprawniający ich do udziału w postępowaniu Sąd wskazał, że ustawa o Inspekcji Sanitarnej nie zawiera podstawy prawnej, z której właściciele sąsiednich nieruchomości mogliby wywieść swój interes prawny. Również wskazywanie przez skarżących na przepisy rozporządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej w sprawie określenia, jakie tereny pod względem sanitarnym są odpowiednie na cmentarze, a które mają uzasadniać istnienie interesu prawnego w postępowaniu są bezzasadne. Nie można także - jak próbują to czynić skarżący - rozwiązań dotyczących pojęcia interesu prawnego i strony uregulowanych w Prawie budowlanym, czy ustawie o zagospodarowaniu przestrzennym (gdzie faktycznie skarżący mogą ewentualnie mieć interes prawny) przenosić do odrębnej problematyki uregulowanej w ustawie o Inspekcji Sanitarnej i prowadzonych na jej podstawie postępowań. Ustawa o Inspekcji Sanitarnej nie czyni z właścicieli nieruchomości położonych w sąsiedztwie cmentarza strony, gdyż żaden przepis tej ustawy ani inny przepis prawa materialnego administracyjnego nie zawiera takiej podstawy prawnej.