Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie Sędzia NSA Roman Hauser Sędzia del. NSA Andrzej Irla (spr.) po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2017r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 11 sierpnia 2016 r. sygn. akt II SA/Sz 492/16 w sprawie ze skargi P[...] na uchwałę Rady Miejskiej w Policach z dnia 22 maja 2012 r. nr XX/144/2012 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania sądowi I instancji; 2. zasądza od P[...] na rzecz Gminy P. kwotę 390 zł (trzysta dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie objętym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 11 sierpnia 2016 r. (sygn. akt II SA/Sz 492/16) po rozpoznaniu sprawy ze skargi [...] Spółka z o.o. w W. na uchwałę Rady Miejskiej w Policach z dnia 22 maja 2012 r., nr XX/144/2012 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Police w części dotyczącej obszaru miejscowości: Tanowo, Węgornik, Zalesie - tzw. "Tanowo" - stwierdził nieważność § 17 ust. 4 pkt 1 lit. c oraz § 17 ust. 4 pkt 2 lit. c zaskarżonej uchwały. Nadto, sąd zasądził skarżącemu koszty postępowania sądowego.
Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Rada Miejska w Policach podjęła w dniu 22 maja 2012 r. uchwałę nr XX/144/2012 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Police w części dotyczącej obszaru miejscowości: Tanowo, Węgornik, Zalesie - tzw. "Tanowo". Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na tę uchwałę wniosła [...] Sp. z o.o. w W.. Strona skarżąca kwestionowała § 17 ust. 4 pkt 1) lit. c) oraz § 17 ust. 4 pkt. 2) lit. c) uchwały w odniesieniu do działki nr [...] przy ul. W., w miejscowości T. gm. Police. Wg skarżącej spółki, ustalenia planu wykluczają możliwość realizacji inwestycji spółki a obejmującej budowę stacji bazowej telefonii komórkowej, w tym wieży kratowej o wysokości 61,45 m n.p.t. wraz z pozostałymi urządzeniami.
Zaskarżonej uchwale skarżąca zarzuciła naruszenie:
- art. 46 w zw. z art. 48 w zw. art. 75 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych - w związku z art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - poprzez wprowadzenie w §17 ust. 4 pkt 1) lit. c) i § 17 ust. 4 pkt 2) lit. c) zaskarżonej uchwały ograniczenia budowy nowych stacji bazowych telefonii komórkowej,
- art. 32 Konstytucji RP poprzez przyjęcie ww. zapisów planu miejscowego, które dyskryminują niektórych przedsiębiorców telekomunikacyjnych, poprzez uniemożliwienie budowy nowych stacji bazowych, w sytuacji, gdy przeznaczenie terenu w żaden sposób nie przeciwstawia się takiej inwestycji,
- art. 64 (w szczególności ust. 3) Konstytucji RP w związku z art. 140 K.c. poprzez nieuzasadnione ograniczenie praw właściciela nieruchomości i innych osób uprawnionych (w szczególności do władania nieruchomością na podstawie umowy najmu), które to ograniczenia nie wynikają z obowiązujących przepisów.
W uzasadnieniu skargi spółka wykazywała swój interes prawny oraz wskazała, że w dniu 2 czerwca 2014 r. złożyła wniosek o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenie pozwolenia na budowę dla inwestycji obejmującej budowę stacji bazowej telefonii komórkowej, w tym wieży o wysokości ok. 61 m, na działce nr [...] w miejscowości T.. Działka ta w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego znajduje się w terenie oznaczonym symbolem 8 PS. W dniu 22 października 2015 r. Wojewoda Zachodniopomorski, po rozpoznaniu wskazanego wyżej wniosku, wydał decyzję (znak [...]), którą odmówił udzielenia pozwolenia na budowę oraz zatwierdzenia projektu budowlanego dla opisanej inwestycji. W ocenie Wojewody, budowa wieży telekomunikacyjnej na terenie 8 PS jest niezgodna z postanowieniami planu miejscowego, tj. § 17 ust. 4 pkt 1) lit. c). Ponadto, zdaniem Wojewody, zapisem, który przeciwstawia się inwestycji jest również § 17 ust. 4 pkt 2) lit. c) planu, wskazujący na wysokość zabudowy, który odnosi się również do obiektów infrastruktury.