Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie: sędzia NSA Małgorzata Miron (spr.) sędzia del. WSA Grzegorz Antas po rozpoznaniu w dniu 22 września 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 września 2021 r. sygn. akt IV SA/Wa 660/21 w sprawie ze skargi A. S. na postanowienie Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia 30 marca 2021 r. nr DL.WIIIPO.410.4621.2019/MBa w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy 1. uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżone postanowienie; 2. zasądza od Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców na rzecz A. S. kwotę 1037 (jeden tysiąc trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 września 2021 r., sygn. akt IV SA/Wa 660/21 oddalił skargę A. S. na postanowienie Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia 30 marca 2021 r. nr DL.WIIIPO.410.4621.2019/MBa w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy.
Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
W dniu 5 lipca 2018 r. A. S. wystąpił do Wojewody Mazowieckiego z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ponieważ wniosek zawierał braki formalne, organ pismem z 28 sierpnia 2018 r. wezwał wnioskodawcę, w trybie art. 64 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.), do ich uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Jednocześnie w wezwaniu cudzoziemiec, na podstawie art. 105 ust. 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz.U. z 2017 r., poz. 2207 ze zm.), został również wezwany do osobistego stawiennictwa w siedzibie organu w terminie 7 dni. We wskazanym wezwaniu organ pouczył wnioskodawcę, że nie uzupełnienie braków i niestawiennictwo w zakreślonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpoznania.
Z uwagi na nie uzupełnienie braków wniesionego podania oraz nie stawienie się cudzoziemca w zakreślonym terminie Wojewoda Mazowiecki zawiadomieniem z 14 listopada 2018 r. pozostawił wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy bez rozpoznania.
Cudzoziemiec wnioskiem z 14 grudnia 2018 r. wniósł o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy.
Wojewoda Mazowiecki postanowieniem z 3 stycznia 2019 r. nr WSC-lI-B.6151.28760.2018 odmówił przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku o udzielenie cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Po rozpatrzeniu zażalenia cudzoziemca Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców (dalej: Szef Urzędu) postanowieniem z 30 marca 2021 r. nr DL.WIIIPO.410.4621.2019/MBa uchylił w całości zaskarżone postanowienie i umorzył w całości postępowanie pierwszej instancji w sprawie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku o udzielenie cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rozstrzygnięcie wydano w oparciu o art. 127 § 2 oraz art. 138 § 1 pkt 2 w zw. z art. 126 i art. 105 § 1 w zw. z art. 58 k.p.a.
W uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia Szef Urzędu, odwołując się do przepisów prawa obowiązujących w zakresie przywrócenia terminu, wskazał, że dotychczasowa praktyka administracyjna Szefa Urzędu opierała się na stanowisku orzecznictwa, iż termin z art. 64 § 2 k.p.a. ma charakter zawity. Praktyka ta jednak uległa zmianie ze względu na dominujące od dłuższego okresu orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego, zgodnie z którym termin, o którym mowa w przepisie art. 64 § 2 k.p.a., traktować należy tak jak termin o charakterze instrukcyjnym, nie zaś jak termin o charakterze materialnoprawnym. Jest to termin instrukcyjny wskazany wprost przez ustawodawcę. Jego uchybienie nie skutkuje utratą przez organ administracji kompetencji do rozpoznania sprawy. Wnioskodawca po upływie tego terminu może ponownie złożyć ten sam, już uzupełniony wniosek i organ administracji ma obowiązek rozpoznania tego wniosku. Jeśli uzupełnienie wniosku nastąpiło po upływie terminu do uzupełnienia braku formalnego, jednakże przed wysłaniem stronie postępowania zawiadomienia o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania, to nie ma żadnych przeszkód do rozpoznania tak uzupełnionego wniosku. A zatem w przypadku uzupełnienia przez stronę braków pisma z uchybieniem siedmiodniowego terminu, o którym mowa w art. 64 § 2 k.p.a., pismo to powinno zostać rozpatrzone merytorycznie, z tym zastrzeżeniem, że termin jego wniesienia powinien być liczony od daty wniesienia pisma uzupełniającego braki. W ocenie organu, mając na względzie aktualne stanowisko sądu administracyjnego, zmiana praktyki organu administracyjnego nie narusza postanowień art. 8 § 2 k.p.a. (zasada pewności prawa).