Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędziowie Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędzia del. WSA Tomasz Świstak (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Godlewski po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 października 2017 r. sygn. akt VII SA/Wa 2724/16 w sprawie ze skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty legalizacyjnej oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z 24 października 2017 r., sygn. akt VII SA/Wa 2724/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę spółki [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] (dalej "Spółka") na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] września 2016 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty legalizacyjnej.
Wymienionym postanowieniem MWINB utrzymał w mocy postanowienie z [...] sierpnia 2016 r., nr [...] wydane przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla [...] (dalej "PINB"), mocą którego PINB ustalił dla Spółki opłatę legalizacyjną w wysokości 125.000,00 zł za wolnostojący nośnik reklamowy wybudowany w warunkach samowoli budowlanej na terenie działki nr ew. [...] z obrębu 6-13-13 położonej przy ul. [...] w [...]. Postanowienie PINB zostało wydane na podstawie art. 49 ust. 1 i ust. 2, art. 59 f ust. 1 i 59 g w zw. z art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290 ze zm., dalej "Prawo budowlane").
Utrzymując w mocy postanowienie organu I instancji, MWINB wskazał, że wymieniony nośnik reklamowy został wybudowany w warunkach samowoli budowlanej. Organ I instancji prawidłowo przeprowadził zaś postępowanie legalizacyjne i ustalił wysokość opłaty legalizacyjnej, kwalifikując obiekt jako budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 20 Prawa budowlanego.
Skargę na postanowienie MWINB wniosła Spółka.
Zaskarżonym wyrokiem WSA w Warszawie oddalił skargę Spółki, podzielając w pełni ustalenia i argumentację organu odwoławczego.
Skargę kasacyjną od wymienionego wyroku wniosła Spółka, zaskarżając go w całości i zarzucając na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej "P.p.s.a.") naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy:
1. art. 141 § 4 P.p.s.a., art. 133 § 1 zdanie 1 P.p.s.a. i art. 134 § 1 P.p.s.a. w związku z art. 3 § 1 i § 2 pkt 1 P.p.s.a. oraz art. 1 P.p.s.a. i art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2188 ze zm., dalej "P.u.s.a.") w związku z art. 7, 10 § 1, 77 § 1, 80 K.p.a. w związku z art. 140 K.p.a. w związku z art. 48 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego oraz art. 49b ust. 1 Prawa budowlanego, w związku z art. 3 pkt 6 Prawa budowlanego, w związku z art. 151 P.p.s.a. - przez brak ustaleń faktycznych istotnych dla rozpoznania sprawy samowoli budowlanej uregulowanej w przepisach art. 48 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego oraz art. 49b ust. 1 Prawa budowlanego, brak analizy, czy wykonana została budowa w rozumieniu art. 48 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego w związku z art. 3 pkt 6 Prawa budowlanego albo budowa w rozumieniu art. 49b ust. 1 Prawa budowlanego w związku z art. art. 3 pkt 6 Prawa budowlanego, brak kontroli ustaleń faktycznych dokonanych w zaskarżonym Postanowieniu, w szczególności czy materiał dowodowy został wyczerpująco rozpatrzony przez organ administracyjny, czy przedstawiony został stan rzeczywisty, ustalony i przyjęty zgodnie z obowiązującym prawem, czy dokonane zostały ustalenia faktyczne istotne dla rozpoznania sprawy samowoli budowlanej uregulowanej w przepisach art. 48 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego oraz art. 49b ust. 1 Prawa budowlanego w związku z art. art. 3 pkt 6 Prawa budowlanego;