Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Małgorzata Miron Sędziowie: sędzia NSA Leszek Kiermaszek (spr.) sędzia del. NSA Anna Żak po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 stycznia 2018 r. sygn. akt IV SA/Wa 1636/17 w sprawie ze skargi [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego 1) uchyla zaskarżony wyrok oraz zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję Marszałka Województwa [...] z dnia [...] stycznia 2017 r., znak [...], [...]; 2) zasądza od Ministra Środowiska na rzecz [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] kwotę 1.300 (jeden tysiąc trzysta) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wyrokiem z dnia 10 stycznia 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 1636/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] (dalej określanej jako skarżąca) na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] kwietnia 2017 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego.
Wyrok wydano w następujących okolicznościach stanu faktycznego i prawnego sprawy:
Pismem z dnia 27 września 2016 r. skarżąca zwróciła się do Marszałka Województwa [...] o wydanie zezwolenia na przetwarzanie (odzysk) odpadów innych niż niebezpieczne poza instalacjami i urządzeniami, poddawanych odzyskowi w procesie R5, polegającym na wypełnianiu odpadami terenu niekorzystnie przekształconego zlokalizowanego w rejonie [...] w [...].
Organ ten umorzył jednak postępowanie w sprawie decyzją z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...] stwierdzając na podstawie dokonanych przez siebie ustaleń, że nie zachodzi możliwość zastosowania art. 41 ust. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2016 r. poz. 1987, ze zm., obecnie Dz. U. 2019 r. poz. 701, ze zm., dalej powoływanej jako ustawa). Przepis ten przewiduje bowiem właściwość marszałka województwa w przypadku, gdy odpady umieszcza się w wyrobisku lub zapadlisku, podczas gdy teren, którego dotyczy wniosek, stanowi częściowo wyeksploatowane zwałowisko materiału rodzimego, zdeponowanego w postaci pryzm, niejednorodnego pod względem morfologicznym, z licznymi dołami i zagłębieniami powstałymi podczas prowadzonych prac związanych z przemieszczaniem mas tego materiału.
Skarżąca złożyła od tej decyzji odwołanie do Ministra Środowiska, podnosząc m.in. zarzuty naruszenia art. 65 § 1 i art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23, ze zm., obecnie Dz. U. z 2018 r. poz. 2096, ze zm., dalej powoływanej jako K.p.a.) poprzez umorzenie postępowania w sprawie zamiast przekazania sprawy staroście jako organowi właściwemu w sprawie.
Powołaną decyzją z dnia [...] kwietnia 2017 r. Minister Środowiska utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. Podkreślił, że w sprawie przeprowadzono oględziny, z udziałem pełnomocnika skarżącej, w świetle których sporny teren stanowi częściowo wyeksploatowane zwałowisko. W konsekwencji sprawa leży poza właściwością marszałka województwa, określoną przez art. 41 ust. 3 pkt 1 lit. b ustawy, wobec czego postępowanie powinno być umorzone jako bezprzedmiotowe na podstawie art. 105 § 1 K.p.a. Zdaniem organu odwoławczego z treści wniosku nie wynika przy tym, by to starosta był właściwy do załatwienia sprawy, wobec czego nie doszło do naruszenia art. 65 § 1 K.p.a. W jego ocenie "wniosek wymaga merytorycznego rozważenia przez stronę jej zamierzeń oraz ich dostosowanie tak, aby wpisywały się one w zadania starosty".