Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Opolu w sprawie ze skargi J.C., A.C., M.C. i S.C. na czynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w O. , nr [...] w przedmiocie kosztów przechowywania broni w depozycie Policji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj Sędziowie: Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski (spr.) Sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 18 czerwca 2019 r. sygn. akt II SA/Op 152/19 w sprawie ze skargi J.C., A.C., M.C. i S.C. na czynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w O. z dnia [...] lutego 2019 r., nr [...] w przedmiocie kosztów przechowywania broni w depozycie Policji oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6319 Inne o symbolu podstawowym 631
Inne orzeczenia z hasłem:
Broń i materiały wybuchowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji
Uzasadnienie strona 1/6

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z dnia 18 czerwca 2019 r., wydanym w sprawie o sygn. akt II SA/Op 152/19, po rozpoznaniu sprawy ze skargi J.C., A.C., M.C. i S.C. na czynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w O. z dnia [...] lutego 2019 r., nr [...], w przedmiocie kosztów przechowywania broni w depozycie Policji, pkt 1 - stwierdził bezskuteczność zaskarżonej decyzji, pkt 2 - zasądził od Komendanta Wojewódzkiego Policji w O. na rzecz skarżących solidarnie, kwotę 616 (sześćset szesnaście) złotych, tytułem zwrotu wpisu od skargi, a nadto na rzecz J.C. kwotę 3.617 (trzy tysiące sześćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Pismem z [...] lutego 2019 r. zatytułowanym "wezwanie do zapłaty", doręczonym skarżącym, Komendant Wojewódzki Policji w O. poinformował o naliczeniu kosztów przechowywania broni palnej myśliwskiej wraz z amunicją. Zaznaczył, że opisana broń jest własnością osoby, do której kierowane jest pismo, oraz odnotował, że postanowieniem z 6 grudnia 2018 r., sygn. akt II Ca 837/18, Sąd Okręgowy w Opolu stwierdził likwidację niepodjętego depozytu w postaci dwóch sztuk broni palnej myśliwskiej wraz z amunicją do niej. Organ, powołując się na art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz.U. z 2017 r., poz. 1839, obecnie Dz.U. z 2019 r., poz. 284 - dalej w skrócie "ustawa") stwierdził, że koszty związane z deponowaniem broni i amunicji, w przypadku stwierdzenia przez sąd likwidacji niepodjętego depozytu, naliczane są od pierwszego dnia złożenia broni do depozytu do dnia uprawomocnienia się postanowienia. W wezwaniu do zapłaty przedstawiono szczegółowe wyliczenie kosztów przechowywania broni dokonane, jak zaznaczono, stosownie do regulacji zawartych w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 9 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowych zasad deponowania broni i niszczenia broni i amunicji w depozycie Policji, Żandarmerii Wojskowej lub organu celnego oraz stawki odpłatności za ich przechowywanie w depozycie (Dz.U. z 2004 r. nr 152, poz. 1609 - dalej w skrócie "rozporządzenie"). Następnie organ stwierdził, że właściciel broni zobowiązany jest pokryć koszty przechowywania przedmiotowej broni w depozycie w okresie od [...] maja 2007 r. do [...] grudnia 2018 r. (dzień wydania postanowienia przez Sąd Rejonowy o likwidacji niepodjętego depozytu), stanowiące kwotę 20.507,08 zł. Wskazał także, w jaki sposób należy wnieść żądaną opłatę i poinformował, że w przypadku nieuregulowania należności za depozyt sprawa będzie skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego.

Skargę na powyższą czynność materialno-techniczną wywiedli J.C., A.C., M.C. oraz S.C. domagając się stwierdzenia jej bezskuteczności oraz zasądzenia kosztów postępowania sądowego. Zarzucili błędne wyliczenie opłaty oraz podnieśli zarzut jej przedawnienia.

W odpowiedzi na skargę Komendant Wojewódzki Policji w O. wniósł o jej oddalenie.

Uwzględniając skargę Sąd I instancji wskazał, że J.C., A.C., M.C. oraz S.C., spadkobiercy Z.C. z zachowaniem terminu zaskarżyli skierowane do nich "wezwanie do zapłaty", stanowiące czynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w O., o jakiej mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., polegającą na ustaleniu kosztów depozytu broni należącej wcześniej do Z.C. i zobowiązaniu skarżących, jako obecnych właścicieli broni, do opłacenia tych kosztów. Obowiązek uiszczenia opłaty za zdeponowanie broni ma charakter publicznoprawny i wynika z art. 23 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji. Przepis ten określa m.in. podmioty, na które ustawodawca nałożył obowiązek ponoszenia kosztów związanych z deponowaniem broni. W świetle art. 23 ust. 1 pkt 3 ustawy, obowiązek ten obejmuje osoby deponujące broń, które weszły w jej posiadanie po osobie zmarłej. Podstawę omawianego obowiązku stanowi stosunek administracyjny, który charakteryzuje się tym, iż jedną z jego stron jest organ administracji publicznej, uprawniony na podstawie przepisów prawa do podjęcia aktu lub czynności dotyczących uprawnień i obowiązków regulowanych przez przepisy prawa administracyjnego, a drugą stroną - osoba deponująca broń w związku z brakiem pozwolenia na nią. W takim przypadku stosunek prawny nawiązuje się pomiędzy organem przyjmującym broń do depozytu i deponującym. Wyłączona przy tym jest swoboda stron w uregulowaniu tego stosunku, a powstające w jego zakresie obowiązki i uprawnienia reguluje ustawa. Natomiast w odniesieniu do osób określonych w art. 23 ust. 1 pkt 3 ustawy, w przypadku zaistnienia okoliczności wskazanych w art. 23 ust. 2 ustawy, organ administracji na podstawie ust. 3 uprawniony jest do podjęcia działań mających na celu pobranie opłat związanych z deponowaniem broni. O wyraźnej kompetencji organów w tym zakresie przesądza użycie w ust. 3 zwrotu "opłaty są pobierane". W konsekwencji przyjąć należy, że w przypadku obowiązku wynikającego z art. 23 ust. 1 pkt 3 ustawy i zaistnienia sytuacji opisanej w art. 23 ust. 2 pkt 3 ustawy, wezwanie podmiotu, na który mocą ustawy nałożony jest obowiązek uiszczenia kosztów depozytu, stanowi czynność, na którą przysługuje skarga do sądu administracyjnego.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6319 Inne o symbolu podstawowym 631
Inne orzeczenia z hasłem:
Broń i materiały wybuchowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji