Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zofia Flasińska Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Miron sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska - Rzepecka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej H. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 11 kwietnia 2017 r., sygn. akt II SA/Rz 1524/16 w sprawie ze skargi H. B. na postanowienie [...] Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w [...] z dnia [...] września 2016 r. znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 kwietnia 2017 r., sygn. akt II SA/Rz 1524/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę H. B. na postanowienie [...] Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w [...] z dnia [...] września 2016 r., nr [...], w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył H. B., wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Zaskarżonemu wyrokowi, na podstawie art. 174 p.p.s.a., zarzucono naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:
a) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. w zw. z art. 42 § 1 k.p.a., poprzez przyjęcie, że doręczanie pism osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą może nastąpić stosownie do art. 42 § 1 k.p.a. "w miejscu pracy" oraz utożsamianie pojęcia "miejsca pracy" z miejscem prowadzenia działalności gospodarczej;
b) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. w zw. z art. 42 § 1 k.p.a. w zw. z art. 43 k.p.a. oraz w zw. z art. 45 k.p.a., poprzez przyjęcie, że w przedmiotowej sprawie decyzja Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w [...] z dnia [...] lipca 2016 r., znak: [...], została skarżącemu skutecznie doręczona, podczas gdy w przypadku doręczenia pism stosownie do art. 42 § 1 k.p.a. w miejscu pracy winno być doręczone bezpośrednio adresatowi, a nie osobie upoważnionej do odbioru pism;
c) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. w zw. z art. 7 k.p.a., art. 77 k.p.a. oraz 80 k.p.a., poprzez przyjęcie, że decyzja Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w [...] z dnia [...] lipca 2016 r., znak: [...], została skarżącemu skutecznie doręczona w dniu 8 lipca 2016 r. oraz ustalenie istotnych okoliczności w zakresie osoby upoważnionej do odbioru pism przez organ II instancji dopiero po wydaniu zaskarżonego postanowienia, a tym samym wydanie postanowienia przez [...] Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w [...] z dnia [...] września 2016 r., znak: [...], przed otrzymaniem stanowiska doręczyciela;
d) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. w zw. z art. 48 k.p.a. w zw. z art. 59 k.p.a., poprzez ich niezastosowanie w niniejszej sprawie, podczas gdy zaistniałe okoliczności przemawiają za stwierdzeniem, że skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, który nie został rozpatrzony;
e) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a., poprzez jego niezastosowanie w niniejszej sprawie oraz oddalenie skargi i nie uchylenie zaskarżonego postanowienia, podczas gdy w przedmiotowej sprawie miało miejsce naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, co skutkowało koniecznością uchylenia zaskarżonego postanowienia.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej skarżący podniósł, że nie jest dopuszczalne utożsamianie miejsca pracy z miejscem prowadzenia działalności gospodarczej. Przez pojęcie miejsca pracy należy rozumieć zakład pracy, w którym adresat jest zatrudniony, a nie miejsce prowadzenia indywidualnej działalności gospodarczej. Wnoszący skargę kasacyjną wskazał na pogląd wyrażony w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 lutego 2014 r., zgodnie z którym, miejsce pracy, o którym mowa w art. 42 § 1, oznacza miejsce, w którym praca jest świadczona, ale nie na własny rachunek (w ramach własnej działalności gospodarczej), lecz na rzecz innego pracodawcy.