Dnia 9 czerwca 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny sędzia NSA Zofia Flasińska sędzia NSA Barbara Adamiak /spr./ Protokolant asystent sędziego Katarzyna Miller po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych S. L. i Ministra Spraw Wewnętrznych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 maja 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 636/14 w sprawie ze skargi [...] Sp. z o.o. [...] Sp. k. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia danych ze zbioru PESEL 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2. zasądza od [...] Sp. z o.o. [...] Sp. k. z siedzibą w W. na rzecz S. L. kwotę 400 zł (czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego; 3. zasądza od [...] Sp. z o.o. [...] Sp. k. z siedzibą w W. na rzecz Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14 maja 2014r. sygn. akt IV SA /Wa 636/14, po rozpoznaniu sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o.[...] Sp.k. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] stycznia 2014r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia danych ze zbioru PESEL, uchylił zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z [...] listopada 2013r., nr [...].
Wyrok zapadł w następującym stanie sprawy.
Minister Spraw Wewnętrznych decyzją z dnia [...] stycznia 2014r., na podstawie art. 127 w związku z art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz w związku z art. 44h ust. 2 pkt 1 oraz art. 44 ust. 5 ustawy z 10 kwietnia 1974r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych, utrzymał w mocy swoją decyzję z [...] listopada 2013r. o odmowie udostępnienia spółce [...] ze zbioru PESEL adresu zameldowania na pobyt stały i czasowy trwający ponad trzy miesiące S. L. W uzasadnieniu wskazano, że spółka nie wykazała interesu prawnego w uzyskaniu adresu ww osoby fizycznej, a więc nie spełniła wymogów określonych w art. 44h ust. 2 pkt 1 ustawy. Zdaniem organu posługując się zwrotem "wykaże" ustawodawca przyjął, iż legitymowanie się przez wnioskodawcę interesem prawnym musi być udowodnione, a nie tylko uprawdopodobnione. W ocenie organu obowiązek wykazania interesu prawnego nie może ograniczać się do wskazania ogólnego uprawnienia, lecz powinien polegać na udokumentowaniu, że uprawnienie to odnosi się do konkretnej osoby przy czym wniosek i dokumenty do niego dołączone podlegają ocenie organu. Wskazał, że zgodnie z orzecznictwem o istnieniu interesu prawnego decydują przepisy prawa materialnego przyznające stronie konkretne, indywidualne i aktualne korzyści.
Ustosunkowując się do zarzutów odwołania organ przyznał, że legitymację do uzyskania danych ze zbioru PESEL, na podstawie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych, można wywodzić z przepisów należących do różnych gałęzi prawa, w tym także prawa cywilnego, podniósł jednak, że kwestią sporną jest właściwe udokumentowanie uprawnienia wnioskodawcy i wskazał, że sam zamiar wytoczenia powództwa na podstawie art. 439 k.c. przeciwko S. L. nie może być uznany za równoznaczny z wykazaniem aktualnego i realnego interesu prawnego w uzyskaniu żądanych danych. Według organu ów zamiar nie został poparty żadnym dokumentem, który potwierdzałby, że postępowanie sądowe w sprawie " zostało ostatecznie wszczęte", a tylko podjęcie tego typu działań uwiarygadniałoby intencje spółki i zgodność przywołanego stanu faktycznego z określonym przepisem prawa materialnego. Stanowisko to organ uzasadnił poglądami orzecznictwa wskazującymi, iż w tego typu sytuacji, tj. gdy wnioskodawca powołuje się na zamiar sądowego dochodzenia roszczeń - organ, badając interes prawny, powinien ograniczyć swoje działania wyłącznie do ustalenia istnienia sporu sądowego pomiędzy wnioskodawcą a osobą poszukiwaną. Niewykazanie zainicjowania sprawy sądowej w ocenie organu stanowi podstawę do odmowy udostepnienia żądanych danych. Podał dodatkowo, że adres danej osoby stanowi nie tylko dane osobowe, ale jako sfera prywatności człowieka jest także dobrem osobistym i uznał, że nieuprawnione udostępnienie danych byłoby równoznaczne z naruszeniem dóbr osobistych ww osoby.