Sprawa ze skargi na decyzję Komenda Głównego Policji w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną sportową
Sentencja

Dnia 14 września 2012 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Włodzimierz Ryms sędzia NSA Jacek Chlebny sędzia del. WSA Robert Sawuła /spr./ Protokolant starszy asystent Anna Sidorowska - Ciesielska po rozpoznaniu w dniu 14 września 2012 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Komendanta Głównego Policji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 września 2011 r., sygn. akt II SA/Wa 797/11 w sprawie ze skargi R. G. na decyzję Komenda Głównego Policji z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną sportową 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz skarżącego R. G. kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6313 Cofnięcie zezwolenia na broń
Inne orzeczenia z hasłem:
Broń i materiały wybuchowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji
Uzasadnienie strona 1/9

Wyrokiem z 7 września 2011 r. sygn. akt II SA/Wa 797/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej: WSA) w Warszawie rozpoznając skargę R. G. uchylił decyzję Komendanta Głównego Policji z [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną sportową oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji. Wyrok powyższy został wydany w następujących okolicznościach sprawy:

Komendant Wojewódzki Policji w B. decyzją z [...] listopada 2010 r. nr [...] działając z urzędu orzekł o cofnięciu R. G. pozwolenia na posiadanie broni palnej małokalibrowej bocznego zapłonu udzielonego decyzją tegoż organu z [...] listopada 1997 r. W podstawie prawnej swej decyzji organ powołał się na dyspozycję art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 i art. 20 ustawy z 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. Nr 52 z 2004 r., poz. 525 ze zm., zwana dalej "Ubia") oraz art. 104 i 268a ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98 z 2000 r., poz. 1071 ze zm., zwana dalej K.p.a.). Podstawą faktyczną prowadzenia postępowania było uzyskanie informacji o prowadzonym wobec R. G. postępowaniu przygotowawczym, a następnie skierowaniu aktu oskarżenia o to, że działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez K. R. wprowadzając w błąd co do wartości usługi holowania pojazdu, powodując stratę w wysokości 140 zł. Przywołano dyspozycję art. 18 ust. 1 pkt 2 Ubia nakazującego cofnąć pozwolenie na broń w przypadku, gdy daną osobę można uznać za należącą do kategorii osób wymienionych m. in. w art. 15 ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy, tj. co do których istnieje uzasadniona obawa, że mogą użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, w szczególności skazanym prawomocnym orzeczeniem sądu za przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub mieniu albo wobec których toczy się postępowanie karne o popełnienie takiego przestępstwa. Zebrany w sprawie materiał ma potwierdzać, że R. G. jest oskarżony o popełnienie czynu z art. 286 § 3 kodeksu karnego, tj. za przestępstwo przeciwko mieniu. Przywołując także pogląd wyartykułowany w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 października 2008 r. II OSK 1238/07 uznano, że samo skierowanie aktu oskarżenia za przestępstwo przeciwko mieniu nakazuje uznać z mocy prawa taką osobę, co do której istnieje uzasadniona obawa, o której stanowi w art. 15 ust. 1 pkt 6 Ubia. Organ podał ponadto, że w toku postępowania uzyskano o stronie opinie Polskiego Związku Łowieckiego Zarządu Okręgowego w B. oraz Zarządu Koła Łowieckiego [...] w M. Opinie te są pozytywne, wobec R. G. nie toczy się i nie toczyło się postępowanie dyscyplinarne, ma on być etycznym myśliwym, angażującym się w prace koła. Z rozpytania w miejscu zamieszkania wynikać ma, że R. G. posiada dobrą opinię, nie nadużywa alkoholu, nie stwierdzono, aby utrzymywał kontakty ze środowiskiem przestępczym. Również sposób przechowywania posiadanej przez niego broni nie budzi zastrzeżeń. Te okoliczności w ocenie organu nie mogły jednak wpłynąć na treść podjętego rozstrzygnięcia, w tym aspekcie wskazywano na prymat interesu społecznego, obligatoryjność przepisów nakazujących cofnięcie pozwolenia na broń, potrzebę ścisłej reglamentacji dostępu do niej.

Strona 1/9
Inne orzeczenia o symbolu:
6313 Cofnięcie zezwolenia na broń
Inne orzeczenia z hasłem:
Broń i materiały wybuchowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji