Skarga kasacyjna na decyzję Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Katowicach w przedmiocie rozbiórki obiektu budowlanego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie: sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak sędzia del. WSA Paweł Groński /spr./ po rozpoznaniu w dniu 16 października 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. G. i R. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 10 listopada 2017 r., sygn. akt II SA/Gl 146/17 w sprawie ze skargi T. G. i R. G. na decyzję Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Katowicach z dnia [...] grudnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie rozbiórki obiektu budowlanego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/3

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 10 listopada 2017 r., sygn. akt II SA/Gl 146/17 oddalił skargę T. Grossa i R. G. na decyzję Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Katowicach z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie rozbiórki obiektu budowlanego.

W skardze kasacyjnej od powyższego wyroku, na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm, dalej: p.p.s.a.) T. G. i R. G., reprezentowani przez radcę prawnego, zarzucili zaskarżonemu wyrokowi naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie tj.:

1. naruszenie art. 3 pkt 1, 2 i 3 Prawa budowlanego poprzez uznanie, że przedmiotowy obiekt podlega prawu budowlanemu i ingerencji organów nadzoru budowlanego;

2. w przypadku uznania, że przedmiotowy obiekt podlega prawu budowlanemu, niezastosowanie właściwej procedury mającej doprowadzić wykonanie robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem w trybie określonym w art. 48 ust. 2 - 5 i art. 49 Prawa budowlanego pomimo, że w międzyczasie nastąpiła zmiana stanu faktycznego, gdyż skarżący dysponują działką nr [...]0 na cele budowlane, na której zlokalizowany jest częściowo przedmiotowy obiekt.

W oparciu o powyższe zarzuty wnieśli o:

1. uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i orzeczenie reformatoryjne w trybie art. 188 p.p.s.a. tj. uchylenie zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji organu I instancji;

2. zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych;

3. przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w zakresie częściowym poprzez zwolnienie skarżącej od wpisu od skargi kasacyjnej.

Ponadto na podstawie art. 176 § 2 p.p.s.a. skarżący kasacyjnie zrzekli się przeprowadzenia rozprawy.

W uzasadnieniu skarżący kasacyjnie przedstawili argumenty na poparcie podniesionych zarzutów. Uzasadniając pierwszy z zarzutów skarżący wskazali, że orzeczony obowiązek rozbiórki dotyczy dobudowy o wymiarach 7,50 m x 12,70 m do budynku sklepu z częściami motoryzacyjnymi zlokalizowanej na działkach nr ewid. [...]0, [...]1, [...]2 położonych w K. W ich ocenie odmowa zakwalifikowania istniejącego na działce obiektu jako budynku czy obiektu małej architektury wynika z faktu, że obiekt ten nie spełnia kryterium budynku nie będąc wyodrębnionym z przestrzeni za pomocą pełnych przegród budowlanych (brak tylnej ściany - dobudowa do istniejącego budynku), nie jest też niewielkim obiektem. Stwierdzili, że powstała budowa powinna zostać oceniony jako wiata, która powstała w 2003 roku bez ścian zewnętrznych, zaś w kolejnych latach była ona modernizowana, aż przybrała obecny kształt. Pierwotnie miała ona drewniane słupy, potem murowane, natomiast brak jest pełnych przegród budowlanych (brak tylnej ściany. Skarżący stwierdzili, że w rozpoznawanej sprawie nie zachodzi potrzeba doprowadzenia wiaty do zgodności z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, albowiem jego przepisy nie odnoszą się do wiat. Wskazali, powołując się na definicję zawartą w art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, że obiekt posadowiony na działce nr [...]0, [...]1, [...]2 nie jest budynkiem w rozumieniu art. 3 pkt 2, ani obiektem małej architektury w rozumieniu art. 3 pkt 4 ustawy Prawo budowlane, lecz jest on budowlą. W konsekwencji zarówno usytuowanie wiaty w odniesieniu do nieruchomości sąsiedniej, jak i ze względu na bezpieczeństwo przeciwpożarowe i zacienienie pozostawać winno poza zasięgiem zainteresowania organów nadzoru budowlanego.

Strona 1/3