Organizacja społeczna,która została dopuszczona do udziału w postępowaniu administracyjnym na podstawie art.31 § 1 k.p.a, jest w mysl art. 50 § 1 PPSA legitymowana do wniesienia skargi na decyzję organu odwoławczego wydaną na skutek odwołania wniesionego przez tą organizację.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędzia del. NSA Zdzisław Kostka ( spr.) Protokolant sekretarz sądowy Marcin Kowalski po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Fundacji [...] z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2012 r. sygn. akt IV SA/Wa 249/12 w sprawie ze skargi Fundacji [...] z siedzibą w W. na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od Ministra Środowiska na rzecz Fundacji [...] z siedzibą w W. kwotę 700 ( siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 24 kwietnia 2012 r., sygn. akt IV SA/Wa 249/12, oddalił skargę Fundacji [...] w W. na decyzję Ministra Środowiska z [...] grudnia 2011 r., którą utrzymano w mocy decyzję Marszałka Województwa [...] z [...] czerwca 2011 r. o udzieleniu [...] Elektrownia [...] SA w B. zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych. Wyrok ten zapadł w następujących istotnych okolicznościach sprawy.
Marszałek Województwa [...] postanowieniem z [...] czerwca 2011 r., powołując się na art. 31 § 1 pkt 2 k.p.a., dopuścił Fundację [...] w W.(skarżąca Fundacja) na jej żądanie do udziału na prawach strony w postępowaniu wszczętym na wniosek [...] Elektrownia [...] SA w B. o wydanie zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych. Decyzją z [...] czerwca 2011 r. Marszałek Województwa [...], powołując się na art. 41 ust. 1-3, art. 43 ust. 1-2 oraz art. 50 ust. 1, 3 i 6 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych udzielił [...] Elektrowni [...] SA w B. zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych z projektowanej instalacji spalania paliw, mianowicie bloków energetycznych nr [...] i [...].
Skarżąca Fundacja od decyzji Marszałka Województwa [...] z [...] czerwca 2011 r. wniosła odwołanie, w którym przede wszystkim kwestionowano zasadność udzielenia zezwolenia [...] Elektrowni [...] SA w B., twierdząc, że wbrew wymogom stawianym w art. 50 ust. 2 ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych realizacja instalacji spalania paliw, której dotyczy udzielone zezwolenie, nie została podjęta przed dniem 31 grudnia 2008 r.
Minister Środowiska decyzją z [...] grudnia 2011 r., nie zgadzając się z zarzutami odwołania, utrzymał w mocy decyzję Marszałka Województwa [...] z [...] czerwca 2011 r.
Skarżąca Fundacja od decyzji Ministra Środowiska z [...] grudnia 2011 r. wniosła skargę do sądu administracyjnego, w której podniosła szereg zarzutów naruszenia przepisów postępowania oraz prawa materialnego, przy czym zasadniczy zarzut sprowadzał się do kwestionowania z powodów wskazanych w odwołaniu od decyzji organu pierwszej instancji zasadności udzielenia zezwolenia.
Sąd pierwszej instancji oddalając skargę uznał, że skarżącej Fundacji nie przysługiwała legitymacja skargowa, bowiem nie spełniła ona warunków określonych w art. 50 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Dalej Sąd pierwszej instancji stwierdził, że badania legitymacji skargowej "dokonuje niezależnie od kwalifikacji danego podmiotu przez organy administracji (strona, uczestnik) i nie jest związany rozstrzygnięciami w tym zakresie". Wskazał, że dotyczy to w szczególności dopuszczenia organizacji społecznych do udziału w postępowaniu administracyjnym na postawie art. 31 § 1 k.p.a. Oznacza to, zdaniem Sądu pierwszej instancji, że badając skargę sąd administracyjny dokonuje ponownej oceny czy sprawa leży w zakresie statutowej działalności organizacji społecznej oraz czy brała ona udział w postępowaniu administracyjnym. Oceniając zaś kwestię pozostawania sprawy w zakresie statutowej działalności organizacji społecznej dokonuje własnych ustaleń i nie jest związany stanowiskiem organu, jakie ten wyraził wydając postanowienie o dopuszczeniu organizacji do udziału w postępowaniu na podstawie art. 31 § 1 k.p.a.