Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Zdzisław Kostka Sędzia del. WSA Piotr Broda po rozpoznaniu w dniu 9 października 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 maja 2018 r., sygn. akt VII SA/Wa 1805/17 w sprawie ze skargi M. W. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lipca 2017 r., znak [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 9 maja 2018 r., sygn. akt VII SA/Wa 1805/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. W. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lipca 2017 r. w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia.
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.
Pismem z dnia [...] listopada 2016 r. Skarżąca zwróciła się do [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w [...] (dalej: [...]WKZ) z wnioskiem o wydanie zaświadczenia stwierdzającego, że budynek i grunt pod budynkiem przy [...] są wpisane do rejestru zabytków. Zaświadczeniem z dnia [...] listopada 2016 r. organ ten potwierdził, że [...] została wpisana do rejestru zabytków nieruchomych województwa [...] decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w [...] z dnia [...] r. pod numerem rejestru [...]. Postanowieniem z dnia [...] listopada 2016 r. [...]WKZ odmówił wydania zaświadczenia potwierdzającego, że grunt pod [...] jest wpisany do rejestru zabytków. W uzasadnieniu organ wskazał, że z prowadzonego przez niego rejestru zabytków nieruchomych województwa [...] wynika, że pod numerem rejestru [...] do rejestru zabytków nieruchomych województwa [...] decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w [...] z dnia [...] r. została wpisana tylko [...].
Od powyższego postanowienia Skarżąca złożyła zażalenie, w wyniku którego Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego postanowieniem z dnia [...] lipca 2017 r. utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. Minister stwierdził, że zaświadczenie jest aktem wiedzy, a nie woli organu i nie ma charakteru prawotwórczego. Odnosząc się do zagadnienia czy wpisem do rejestru zabytków objęty jest również grunt pod budynkiem Minister wskazał, że na gruncie art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 716; dalej: ustawa o podatkach i opłatach lokalnych) zwolnienie od podatku od nieruchomości dotyczy wpisanych indywidualnie do rejestru gruntów i budynków. Analizując przepisy dotyczące ochrony zabytków Minister wskazał, że w ustawie z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury (Dz.U. Nr 10 poz. 48, akt uchylony; dalej: ustawa o ochronie dóbr kultury), która była podstawą wydania decyzji o wpisie [...] do rejestru zabytków, zakresem rzeczowym nie zostały objęte grunty. Wpisowi do rejestru zabytków podlegały dobra kultury wyraźne wskazane przez organ. Aktualnie obowiązujące przepisy ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. z 2018 r. poz. 2067; dalej: ustawa o ochronie zabytków) również wskazują na odrębność gruntu i budynku, jako osobnych kategorii zabytku.
W wyroku z dnia 9 maja 2018 r., oddalającym skargę na powyższe postanowienie, WSA w Warszawie wskazał, że podziela stanowisko organów, iż nie można wydać zaświadczenia o żądanej przez Skarżącą treści, bowiem w rejestrze zabytków przedmiotowy grunt nie jest wpisany. Zdaniem Sądu, zabytek nieruchomy nie może być rozumiany jako nieruchomość w sensie cywilnoprawnym, lecz zgodnie z definicją ustawową zawartą w art. 3 pkt 2 w zw. z art. 3 pkt 1 i art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. a-h ustawy o ochronie zabytków. Zabytkiem nieruchomym jest więc nieruchomość, jej część lub zespół nieruchomości, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową. Zdaniem Sądu, w rozpoznawanej sprawie nie budzi wątpliwości, że w decyzji z dnia [...] r. do rejestru zabytków wpisano część nieruchomości w postaci samego budynku.