Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Warszawie w sprawie ze skargi A. H. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz A. H. kwotę 400 (czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego;
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny (spr.) sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak sędzia del. NSA Zdzisław Kostka Protokolant asystent sędziego Anna Dziosa - Płudowska po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 maja 2014 r. sygn. akt VII SAB/Wa 4/14 w sprawie ze skargi A. H. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz A. H. kwotę 400 (czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego;

Inne orzeczenia o symbolu:
6365 Inne zezwolenia, zgody i nakazy z zakresu ochrony zabytków
659
Inne orzeczenia z hasłem:
Zabytki
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżonym wyrokiem z 21 maja 2014 r. sygn. VII SAB/Wa 4/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. H. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Pismem z 17 lipca 2013 r. skierowanym do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego A. H. wystąpił o stwierdzenie nieważności decyzji Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w [...] z [...] września 2010 r. zezwalającej Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad na realizację prac związanych z budową odcinka [...] autostrady A2.

W związku z niezałatwieniem sprawy w terminie, pismem z 2 września 2013 r. A. H. na podstawie art. 37 § 1 k.p.a. wezwał Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego do usunięcia naruszenia prawa poprzez załatwienie sprawy wszczętej wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji z [...] września 2010 r. w terminie określonym w art. 35 § 3 w zw. z art. 36 k.p.a.

W odpowiedzi na wezwanie Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego w piśmie z 4 października 2013 r. zawiadomił o wszczęciu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w [...] z [...] września 2010 r, informując jednocześnie, że przewidywany termin zakończenia postępowania to 30 listopada 2013 r.

Pismem z 30 grudnia 2013 r. (data nadania pisma) A. H. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłe prowadzenie przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w [...] z [...] września 2010 r., wnosząc, stosownie do art. 149 § 1 p.p.s.a., o zobowiązanie organu do wydania decyzji w niniejszej sprawie w terminie 7 dni od dnia doręczenia wyroku, stwierdzenie, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, a także wymierzenie organowi grzywny.

W odpowiedzi na skargę Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego przedłożył własną decyzję z [...] lutego 014 r. rozpoznającą merytorycznie wniosek skarżącego o stwierdzenie nieważności decyzji Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w [...] z [...] września 2010 r.

Oddalając skargę A. H. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że stosownie do art. 12 § 1 k.p.a. organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia. Wyrażona w tym przepisie zasada szybkości i wnikliwości postępowania została skonkretyzowana w art. 35 k.p.a., którego § 1 stanowi, że organy administracji publicznej zobowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki, zaś § 3 określa terminy załatwiania spraw. Załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania. O każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a. organ administracji publicznej obowiązany jest zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy, przy czym obowiązek ten istnieje również w przypadku zwłoki w załatwieniu sprawy z przyczyn niezależnych od organu. Sąd I instancji wskazał, ze pojęcie przewlekłego prowadzenia postępowania nie zostało zdefiniowane ustawowo. W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, że przewlekłość w prowadzeniu postępowania wystąpi wówczas, gdy organ nie załatwi sprawy w terminie, nie pozostając jednocześnie w bezczynności, a podejmowane przez ten organ czynności procesowe nie charakteryzują się koncentracją niezbędną w świetle art. 12 k.p.a., ustanawiającego zasadę szybkości postępowania, względnie mają charakter czynności pozornych, nieistotnych dla merytorycznego załatwienia sprawy. Odnosząc się do okoliczności rozpoznawanej sprawy, Sąd wyjaśnił, że bezsporne pozostaje to, iż organ w dniu wniesienia skargi do Sądu pozostawał w bezczynności, niemniej, w ocenie Sądu, sytuacja ta nie pozwalała na uznanie, iż mimo niezachowania terminów określonych dla załatwienia sprawy, pozostawanie przez organ w bezczynności (spowodowanej niewydaniem rozstrzygnięcia) oznaczało, że organ prowadził postępowanie przewlekle (biorąc pod uwagę przesłanki tej instytucji). Wniosek skarżącego odnoszący się do stwierdzenia, że Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego prowadził postępowanie w sposób przewlekły, a przewlekłość ta miała miejsce z rżącym naruszeniem prawa, należało, zdaniem Sądu, oddalić jako niezasadny.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6365 Inne zezwolenia, zgody i nakazy z zakresu ochrony zabytków
659
Inne orzeczenia z hasłem:
Zabytki
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego