Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Bujko Sędziowie sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz /spr./ sędzia NSA Janina Kosowska Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Komendanta Głównego Policji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 października 2007 r., sygn. akt VI SA/Wa 1053/07 w sprawie ze skargi J. P. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] maja 2007 r., nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. odstępuje od zasądzenia od J. P. zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 30 października 2007 r., po rozpoznaniu skargi J. P. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] maja 2007 r., Nr PA/IIb-2467/2014/07, w przedmiocie pozwolenia na broń palną myśliwską, uchylił zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Lublinie z dnia [...] marca 2007r.
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.
W dniu 24 listopada 2006 r. Komendant Wojewódzki Policji w Lublinie wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie cofnięcia J. P. pozwolenia na broń palną myśliwską, z uwagi na prawomocne orzeczenie Sądu Rejonowego w Lublinie, XVII Zamiejscowy Wydział Grodzki z siedzibą w Bychawie w sprawie o sygn. akt [...]. Na mocy powyższego wyroku J. P. został uznany za winnego popełnienia czynu określonego w art. 178a § 1 k.k. polegającego na tym, że w dniu 26 października 2004 r. w Bychawie woj. lubelskie kierował samochodem ciężarowym po drodze publicznej, będąc w stanie nietrzeźwości (0,74-, 0,76-) i za to skazany został na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 2 lat próby. Wobec J. P. orzeczono również zakaz prowadzenia pojazdów na okres 1 roku.
W dniu 24 listopada 2006 r. dokonano sprawdzenia zabezpieczenia broni palnej, w toku której to czynności ustalono, że broń przechowywana jest w szafie drewnianej, zamykanej na zamek meblowy, pod którą przebiega przewód wentylacyjny od kominka.
Decyzją z dnia [...] marca 2007 r. Komendant Wojewódzki Policji w Lublinie na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 oraz art. 18 ust. 5 pkt 4 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 oraz art. 20 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (tj. Dz. U. z 2004 r., Nr 52, poz. 525 ze zm.) cofnął J. P. wydane w dniu 20 czerwca 1994 r. pozwolenie na broń palną myśliwską. W uzasadnieniu organ wskazał, że fakt prawomocnego skazania za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. pozwolił na zakwalifikowanie J. P. do kategorii osób, co do których istnieje obawa, że mogą użyć broni w celach sprzecznych z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, w szczególności skazanych prawomocnym orzeczeniem sądu za przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub mieniu albo wobec których toczy się postępowanie karne o popełnienie takich przestępstw. Organ ustalił też, że J. P. przechowywał broń niezgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa.
W dniu 20 kwietnia 2006 r. J. P. złożył odwołanie od ww. decyzji, wnosząc o przywrócenie pozwolenia na broń oraz podając, że jest myśliwym od ponad dziesięciu lat i nigdy wcześniej nie był karany. Wskazał również, że szafka na broń została zdemontowana z uwagi na remont.
Decyzją z dnia [...] maja 2007 r. Nr [...] Komendant Główny Policji utrzymał w mocy ww. decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Lublinie, działając na podstawie art. 138 § 2 i art. 268a kpa oraz art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 oraz art. 18 ust. 5 pkt 4 ustawy o broni i amunicji. W uzasadnieniu organ podał, że art. 15 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy jest jedynie wytyczną interpretacyjną, a katalog wskazanych w nim okoliczności nie jest zamknięty, dlatego też organ ma prawo i obowiązek uwzględniania także innych rodzajów przestępstw, za popełnienie których posiadacz pozwolenia został skazany. Organ powołał art. 115 § 16 k.k. według którego stan nietrzeźwości zachodzi, gdy stężenie alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila lub prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Zdaniem organu skarżący przekroczył wyznaczony próg trzeźwości prawie dwukrotnie. Organ podał też, że prawomocny wyrok sądu, potwierdzający fakt popełnienia przestępstwa wiąże organ w postępowaniu administracyjnym, dlatego też Komendant Główny Policji uznał, że popełnienie przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. przez posiadacza tak szczególnego prawa, jakim jest pozwolenie na broń, spowodowało utratę przez skarżącego wiarygodności co do zgodnego z prawem posiadania i używania broni w kontekście dyspozycji art. 15 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Skarżący, jak wskazał organ, decydując się na kierowanie pojazdem w stanie nietrzeźwości, wykazał się nieodpowiedzialnością, bowiem narażał na uszczerbek nie tylko swoje zdrowie, ale także innych uczestników ruchu drogowego, godząc w ten sposób - pośrednio - także w inne dobra chronione prawem, tj. życie lub zdrowie, a zatem czyn skarżącego pozwolił organowi uznać, iż także w zakresie zgodnego z prawem posiadania i używania broni nie daje on wystarczającej rękojmi, aby zachować pozwolenie na broń. Zdaniem organu, nie można bowiem wykluczyć, iż w takim stanie, w jakim kierował pojazdem nie użyje również broni.