Dnia 9 czerwca 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny sędzia NSA Zofia Flasińska sędzia NSA Barbara Adamiak /spr./ Protokolant asystent sędziego Katarzyna Miller po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej [...] Sp. z o.o. [...] Sp. k. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 400/14 w sprawie ze skargi [...] Sp. z o.o. [...] Sp. k. z siedzibą w W. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia danych ze zbiorów meldunkowych oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 25 kwietnia 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 400/14, po rozpoznaniu sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. [...] Sp.k. z siedzibą w W. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia danych ze zbiorów meldunkowych, oddalił skargę.
Wyrok zapadł w następującym stanie sprawy.
Prezydent [...] decyzją z dnia [...] października 2013 r., nr [...] po rozpoznaniu wniosku [...] Sp. z o.o. [...] Sp.k. z siedzibą w W. odmówił udostepnienia danych K. K.
W uzasadnieniu decyzji Prezydent [...] stwierdził, że [...] Sp. z o.o. [...] Sp. k. wniosła o udostępnienie ze zbioru ewidencji ludności adresu zameldowania na pobyt stały oraz adresu zameldowania na pobyt czasowy trwający ponad 3 miesiące K. K. Jako uzasadnienie potrzeby otrzymania ww. danych Spółka wskazała, że K. K., jako członek " Stowarzyszenia [...] ", działając w jego ramach, znacząco utrudnia realizację inwestycji prowadzonych przez Spółkę. Składa ona odwołania od decyzji uzyskiwanych przez Spółkę, które są ogólnikowe i nie odnoszą się do konkretnej inwestycji. Działania te podejmowane są w złej wierze i powodują szkody na skutek przestoju w prowadzonych pracach.
W ocenie organu, Spółka nie wykazała posiadania interesu prawnego w uzyskaniu danych członka Stowarzyszenia. O istnieniu takiego interesu, zdaniem organu, można mówić wówczas, gdy wnioskodawca ubiegający się o udostepnienie ze zbiorów meldunkowych danych osobowych osoby, przeciwko której wytoczył powództwo przed sądem powszechnym wykaże, że sąd zobowiązał go do podania aktualnego adresu zamieszkania pozwanego.
Organ I instancji, uznając, że skarżący ma w tym tylko interes faktyczny, skierował do K. K. pytanie, czy wyraża zgodę na udostępnienie swojego adresu. W związku z niepodjęciem w terminie ww. zapytania ( dwukrotne awizowanie) organ administracji stwierdził, że K. K. nie udzieliła zgody na udostepnienie swoich danych.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2013 r., nr [...] Wojewoda Mazowiecki po rozpatrzeniu odwołania [...] Sp. z o.o. [...] Sp. k. utrzymał w mocy decyzję Prezydenta [...] z dnia [...] października 2013r.
W uzasadnieniu decyzji Wojewoda stwierdził, że sam zamiar wytoczenia powództwa cywilnego nie dowodzi istnienia interesu prawnego. Interes prawny musi być realny i musi istnieć rzeczywiście w czasie stosowania norm prawnych.
Zasadnie też, zdaniem Wojewody, organ I instancji uznał, że brak było podstaw do udostępnienia żądanych przez Spółkę danych osobowych na podstawie art. 44 h ust. 2 pkt 3 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych.
Na powyższą decyzję skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożyła [...] Sp. z o.o. [...] Sp. k. z siedzibą w W., podnosząc zarzuty naruszenia:
1. Art. 44 h ust. 2 pkt 1 ustawy o ewidencji ludności w zw. z art. 439 k.c. w związku z art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, poprzez błędne przyjęcie, że roszczenie oparte na art. 439 k.c. nie może być źródłem interesu prawnego Spółki w uzyskiwaniu danych adresowych bez uprzedniego wszczęcia postępowania cywilnego, co bezzasadnie ogranicza prawo skarżącego do sądu;