Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Kisiel (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Bujko Sędzia del. NSA Roman Ciąglewicz Protokolant Anna Jusińska po rozpoznaniu w dniu 09 marca 2011r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej [...] Spółka z. o. o. z siedzibą w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 sierpnia 2010 r., sygn. akt IV SA/Wa 975/10 w sprawie ze skargi [...] Spółka z. o. o. z siedzibą w P. na uchwałę Rady Miejskiej w Piasecznie z dnia 17 września 2008 r. nr 727/XXVI/2008 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną
1. [...] Spółka z o.o. z siedzibą w Piasecznie w skardze na uchwałę Rady Miejskiej w Piasecznie z dnia 17 września 2008 r. nr 727/XXVI/2008 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części miasta Piaseczno dla obszaru ograniczonego ulicami Szpitalną, Korczaka, Zagajnikową, Sienkiewicza, Gerbera, Czajewicza oraz projektowaną ulicą zlokalizowaną przy szpitalu, wniosła o stwierdzenie jej nieważności.
Uchwalony plan dotyczy terenu, który według Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy Piaseczno przyjętym uchwałą Rady Miejskiej w Piasecznie z dnia 11 lipca 2006 r. nr 1366/LII/2006 znajduje się na obszarze stanowiącym strefę "A" - intensywnego rozwoju wielofunkcyjnego, w której wydzielono tereny mieszkalnictwa wielorodzinnego o symbolu MW, mieszkalnictwa wielo- i jednorodzinnego o symbolu MWN oraz tereny mieszkalnictwa jednorodzinnego o symbolu MN. W Studium przyjęto dla części strefy A, przeznaczonej do intensywnej zabudowy wielofunkcyjnej, minimalny procent biologicznie czynnej powierzchni działki na poziomie 50%, zaś w planie miejscowym wskaźnik ten dla terenów oznaczonych symbolami: 1.MN, 2.MN, 3.MN, 2MN/U, 3.MN/U został podwyższony do 60%. Stanowi to naruszenie art.9 ust.4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2003 r. nr 80, poz.717 ze zm. powoływana w dalszym ciągu niniejszego uzasadnienia jako "u.plan.zag.prz.").
Obowiązek ustalenia renty planistycznej istnieje tylko wtedy, gdy uchwalenie planu lub jego zmiana powoduje zwiększenie wartości nieruchomości. Tymczasem zaskarżony plan będzie miał wyłącznie negatywny wpływ na wartość nieruchomości, z uwagi na ograniczenie sposobu zagospodarowania niektórych nieruchomości w stosunku do sposobu dopuszczonego w planie z 1998 r.
Zaskarżona uchwała narusza zasadę sporządzania planu (art.20 ust.1 u.plan.zag.prz.), gdyż nie wskazuje sposobu realizacji inwestycji infrastrukturalnych (sieci wodociągowej oraz kanalizacji sanitarnej), o których mowa w §§ 27 i 28.
Ponadto prognoza skutków finansowych uchwalenia planu załączona do planu nie została sporządzona zgodnie z harmonogramem określonym w art.17 u.plan.zag.prz., gdyż nie została udostępniona w trakcie wyłożenia projektu planu do publicznej wiadomości. Prognoza nie spełnia też wymogów § 11 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. nr 164, poz.1587), gdyż nie zawiera szacunków dotyczących odszkodowań, o których mowa w art. 36 u.plan.zag.prz.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 27 października 2009 r., IV SA/Wa 296/09, oddalił skargę Spółki.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 13 maja 2010 r., II OSK 361/10, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej [...] Sp. z o.o., uchylił powyższy wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie. Sąd I. instancji nie dokonał analizy postanowień planu i studium, co uniemożliwiło rozpatrzenie zarzutów skargi kasacyjnej. Ponownie rozpoznając sprawę należy ocenić zasady sporządzania planu oraz tryb jego uchwalenia.