Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj ( spr. ) Sędziowie Sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz Sędzia del. WSA Jerzy Siegień Protokolant Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Przeciwdziałania Elektroskażeniom "Prawo do Życia" z siedzibą w Rzeszowie oraz Polskich Sieci Elektroenergetycznych -[...] Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 czerwca 2010 r. sygn. akt IV SA/Wa 2094/09 w sprawie ze skargi E. S., M. S., B. D., T. D., J. L., M. L., M. F., M. T. i L. T. na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia oddala skargi kasacyjne.
Wyrokiem z dnia 30 czerwca 2010 r. sygn. akt IV SA/Wa 2094/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie - po rozpoznaniu sprawy ze skarg E. S., M. S., B. D., T. D., J. L., M. L. oraz M. F., M. T., L. T. na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia - uchylił zaskarżoną decyzję. Ponadto Sąd orzekł, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
W uzasadnieniu orzeczenia Sąd wskazał, że zaskarżoną decyzją z dnia [...] listopada 2009 r. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska, na podstawie art. 138 §1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000, Nr 98, poz. 1071 tj. ze zm.), zwanej dalej "k.p.a.", utrzymał w mocy decyzję Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] listopada 2008 r., ustalającą środowiskowe uwarunkowania zgody na realizację przedsięwzięcia - (zwaną dalej decyzją środowiskową) budowa odcinka napowietrznej czterotorowej dwunapięciowej linii elektroenergetycznej relacji Plewiska -Kromolice od słupa nr 43 (z wyłączeniem tego słupa) do granicy gminy Mosina z gminą Kórnik i od słupa nr 52 (z wyłączeniem tego słupa) do słupa nr 58 (z wyłączeniem tego słupa), mocą której umorzono równocześnie postępowanie, gdy chodzi o realizację przedsięwzięcia polegającego na rozbiórce istniejącej linii 220 kV na odcinku od słupa nr 221 do słupa 218 oraz od nr 212 do nowego słupa nr 58 (z wyłączeniem tego słupa). W uzasadnieniu decyzji organ administracji wskazał, iż z wnioskiem o wydanie decyzji środowiskowej wystąpił [...] S.A. Po uzupełnieniu braków formalnych, organ I instancji zawiadomieniem z dnia 24 sierpnia 2007 r. poinformował o wszczęciu postępowania oraz o możliwości składania uwag i wniosków. Z uwagi na wnoszone przez inwestora zmiany, ponownie poinformowano o możliwości składania uwag i wniosków. Organ odwoławczy dokonał analizy zgromadzonego materiału dowodowego, w tym wniosku, Raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko uwag i wniosków składanych przez strony i w ramach udziału społeczeństwa, a także treść decyzji organu I instancji. Wskazano, iż w toku postępowania przed organem II instancji wnoszący odwołanie zwrócili się o uwzględnienie następujących dokumentów: rezolucji Parlamentu Europejskiego z dnia 2 kwietnia 2009 r. w sprawie obaw dotyczących wpływu pól elektromagnetycznych na zdrowie (2008/2211 (INI)) (Dz. Urz. UE C 137 E/08 z dnia 27 maja 2010 r.), rezolucji Komisji ds. Problemów Bioelektromagnetycznych Polskiego Towarzystwa Badań Radiacyjnych im. M. Skłodowskiej-Curie w sprawie dopuszczalnych narażeń ludności na pola elektromagnetyczne, opinii prof. M. B. i prof. D. H. Odnosząc się do tych dokumentów organ wskazał, że z ich treści nie wynika, aby pole elektromagnetyczne związane z funkcjonowaniem przedmiotowej linii miało być inne niż to, które określili autorzy Raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko. Uwagi prof. M. B. i prof. D. H. o potencjalnym niebezpieczeństwie dla zdrowia ludzi w związku z oddziaływaniem linii wynikają z ich przekonania, że pola elektromagnetyczne o określonych parametrach mogą mieć szkodliwy wpływ na zdrowie ludzi. Organ odwoławczy stwierdził, iż w toku postępowania trzykrotnie zapewniono społeczeństwu możliwość udziału w postępowaniu, w tym dokonywano stosownych ogłoszeń publicznych, czym uczyniono zadość wymaganiom wynikającym z mającej w sprawie zastosowanie ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 ze zm.), dalej jako "poś". Zdaniem organu odwoławczego postępowanie było prowadzone wnikliwie, wielokrotnie wzywano autorów Raportu do wyjaśnień i jego uzupełniania. Organ wskazał, że dopuszczalne oddziaływania na środowisko, gdy chodzi o poziom hałasu i parametry pola elektromagnetycznego, określają odpowiednio rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz.U. Nr 120, poz. 826) i rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30 października 2003 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku oraz sposobów sprawdzania dotrzymania tych poziomów (Dz.U. Nr 192, poz. 1883). Organ stwierdził, że ze zgromadzonego materiału dowodowego nie wynika by normatywnie dopuszczone oddziaływania były przekroczone, przedsięwzięcie nie należy do zagrożonych wystąpieniem poważnej awarii przemysłowej, gdy chodzi o lokalizację przedsięwzięcia szereg osób poparło wybrany wariant. Oznacza to, iż przesunięcie inwestycji (tzw. wariant leśny) doprowadzi do kolejnych konfliktów, tym razem z inną grupą społeczności lokalnej. Organ podkreślił także, że przedsięwzięcie nie musi być lokalizowane z uwzględnieniem postanowień miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, ze względu na objęcie go regulacjami przepisów szczególnych tj. ustawy z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce nożnej UEFA EURO 2012 (Dz.U. Nr 173, poz. 1219 ze zm.), zwanej dalej "ustawą o EURO". Poza tym w ocenie organu w pewnych zakresach sprzeczność taka nie występuje. Organ odwoławczy uznał, iż z uwagi na postęp techniczny jest możliwe, przy zastosowaniu odpowiednich rozwiązań, ograniczenie oddziaływania linii. W tej sytuacji bezzasadne jest odwoływanie do norm, określających wymagane odległości sieci od zabudowy mieszkaniowej stosowanych przy projektowaniu. Organ II instancji wskazał, że maksymalna odległość przewodu fazowego od osi linii nie przekroczy 16 m. Skoro zatem zabudowa zlokalizowana jest w najbliższym miejscu co najmniej 35 m od osi linii, to nie istnieje ryzyko, iż przewody będą przebiegać nad budynkami. Nie dojdzie także do przekroczenia dopuszczalnych standardów jakości środowiska, gdy chodzi o pola elektromagnetyczne. Jedyne miejsce, gdzie składowa elektryczna pola będzie przekraczać 1 kV/m (przy przęśle 46 i 47) na odległości do 27,9 m od osi linii, to tereny rolne (nie tereny zabudowy mieszkaniowej). Standard jakości dla tych terenów to składowa elektryczna nie większa niż 10 KV/m (jak dla terenów dostępnych dla ludzi) - ta składowa nie będzie tam przekroczona, nigdzie nie będzie przekroczona wartość natężenia pola H=60 A/m. Organ uznał, że nie dojdzie do przekroczenia dopuszczalnego poziomu hałasu, miejsca gdzie wartości poziomu hałasu określonych jako dopuszczalne, mogą być przekroczone to tereny, do których inwestor ma tytuł prawny (okolica słupa nr 53 gdzie w pasie 22 m inwestor ma tytuł do terenu oraz 39-43 gdzie inwestor ma prawa do terenu w pasie 27-28 od osi linii).