Skarga kasacyjna na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędziowie Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędzia del. WSA Grzegorz Czerwiński (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Agnieszka Chustecka po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 czerwca 2011 r. sygn. akt VII SA/Wa 747/11 w sprawie ze skargi G.P. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/8

Wyrokiem z dnia 6 czerwca 2011 r. (sygn. akt VII SA/Wa 747/11) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę G. P. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2011 r. (znak [...]) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia.

Wyrok został wydany w następującym stanie sprawy:

W dniu [...] czerwca 2007 r., Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Sokółce wydał decyzję (znak [...]), utrzymaną następnie w mocy decyzją Podlaskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2007 r. (znak [...]). Z decyzji tej wynikał obowiązek G. P. rozebrania samowolnie wybudowanych przybudówek, jednej o wymiarach w rzucie 10 m x 3 m i drugiej o wymiarach 5,9 m x 2,95 m dobudowanych do istniejącego budynku mieszkalnego oraz samowolnie wykonanej więźby dachowej na istniejącej części budynku mieszkalnego oraz wyżej wskazanych przybudówkach, zlokalizowanych na działce o numerze geodezyjnym [...], położonej na kolonii P. Ze względu na niewykonanie tego obowiązku Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Sokółce wszczął postępowanie egzekucyjne.

Po wydaniu tytułu wykonawczego z dnia [...] października 2007 r. (Nr [...]) Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Sokółce wydał postanowienie z dnia [...] października 2007 r. (znak [...]), w którym nałożył na G. P. grzywnę w celu wymuszenia, w wysokości 25.122 zł, z powodu uchylania się od wskazanego wyżej wykonania obowiązku rozbiórki.

W dniu [...] lipca 2010 r. na mocy decyzji Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego (Nr [...]) o wznowieniu postępowania doszło do uchylenia decyzji z dnia [...] czerwca 2007 r. i z dnia [...] września 2007 r. w sprawie nakazu rozbiórki.

Postanowieniem z dnia [...] września 2010 r. (znak [...]) Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Sokółce umorzył postępowanie egzekucyjne dotyczące obowiązku rozbiórki. Jako podstawę prawną tego postanowienia wskazano art. 59 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.; dalej: u.p.e.a.).

W dniu 11 października 2010 r. G. P. złożył wniosek o stwierdzenie nieważności wyżej wskazanego postanowienia z dnia [...] października 2007 r. w sprawie nałożenia grzywny w celu przymuszenia.

Podlaski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Białymstoku wydał w dniu [...] listopada 2010 r. postanowienie (znak [...]), w którym odmówił stwierdzenia nieważności postanowienia z dnia [...] października 2007 r.

Na postanowienie z dnia [...] listopada 2010 r. G. P. złożył zażalenie. Po rozpatrzeniu tego zażalenia Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego w Białymstoku wydał postanowienie z dnia [...] stycznia 2011 r. (znak [...]), w którym utrzymał w mocy postanowienie Podlaskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] listopada 2010 r.

W uzasadnieniu postanowienia z dnia [...] listopada 2010 r. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego wskazał, że grzywna w celu przymuszenia jest środkiem egzekucyjnym, przewidzianym przez u.p.e.a. Jak wynika z tej ustawy, w razie wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym, nałożone, a nieuiszczone lub nieściągnięte grzywny w celu przymuszenia ulegają umorzeniu. Co więcej, na wniosek zobowiązanego, który wykonał obowiązek, grzywny uiszczone lub ściągnięte mogą być w uzasadnionych przypadkach zwrócone w całości lub w części.

Strona 1/8