W piśmie z dnia 27.07.2016 r. strona skarżąca kasacyjnie zrzekła się przeprowadzenia rozprawy przed NSA.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 183 par. 1 ustawy z dnia 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2017 r., poz. 1369; dalej ustawa powoływana jako p.p.s.a.) Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, bierze jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania. W rozpatrywanej sprawie nie wystąpiły przesłanki nieważności postępowania sądowoadministracyjnego określone w art. 183 par. 2 p.p.s.a., zatem Naczelny Sąd Administracyjny związany był granicami skargi kasacyjnej. Powyższe oznacza, że zakres rozpoznawania sprawy wyznaczyła przez wskazanie podstaw kasacyjnych, strona wnosząca skargę kasacyjną. Strona, która kwestionuje orzeczenie wojewódzkiego sądu administracyjnego, wnosząc skargę kasacyjną, obowiązana jest wskazać przepisy prawa materialnego lub przepisy postępowania, które jej zadaniem zostały przez Sąd naruszone (art. 174 p.p.s.a.), a nadto obowiązana jest uzasadnić przytoczone podstawy kasacyjne (art. 176 par. 1 pkt 2 p.p.s.a.).
Złożona w niniejszej sprawie skarga kasacyjna zawierała usprawiedliwione podstawy. Zasadny okazał się bowiem zarzut dotyczący naruszenia przez sąd I instancji art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. w zw. z art. 7, 11, 77, 80 i 107 K.p.a. W ocenie NSA, nie było trafne - w realiach ocenianego przypadku - przyjęcie przez WSA w Warszawie, iż orzekające organy administracji publicznej nie wyjaśniły dostatecznie stanu faktycznego sprawy. W szczególności nie było zasadne zakwestionowanie przez sąd I instancji tych ustaleń i ocen orzekających organów, iż [...] sp. j. przekroczyła dopuszczalne ilości wytworzonych odpadów, co z kolei przesądzało o naruszeniu warunków decyzji zatwierdzającej program gospodarki odpadami. Należy bowiem zauważyć, iż zgodnie z mającym w sprawie zastosowanie art. 79b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2010 r., Nr 185, poz. 1243) posiadacz odpadów podlega karze w wysokości 5 tys. zł w sytuacji naruszenia warunków decyzji zatwierdzającej program gospodarki odpadami. W tej sprawie, decyzją Starosty Sochaczewskiego z dnia [...] września 2011 r. (znak: [...]) określono dla wyżej wskazanej spółki dopuszczalne ilości wytwarzania określonych rodzajów odpadów. Zatem, w kontrolowanej przez WSA sprawie ocenie podlegało to, czy skarżąca spółka naruszyła warunki wskazanej wyżej decyzji, tj. wytworzyła ilość odpadów większą, niż zostało to dozwolone. W związku z powyższym zauważyć należy, iż na k. 4 akt administracyjnych znajduje się "Zbiorcze zestawienie danych o rodzaju i ilości odpadów za rok 2011". Dokument ten złożony został przez [...] sp. j. - Marszałkowi Województwa Mazowieckiego, w ramach wypełnienia stosownych obowiązków ewidencyjnych. W dziale II złożonego formularza (zatytułowanego "Rodzaj i ilość wytworzonych odpadów") wskazano, że wymieniona spółka, we wskazanym roku, wytworzyła: