Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Sędzia del. WSA Marek Wroczyński (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Monika Dworakowska po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2016r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 24 kwietnia 2014 r. sygn. akt III SA/Łd 1124/13 w sprawie ze skargi R. S. na postanowienie Wojewody Łódzkiego z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia postanowienia o zawieszeniu postępowania w sprawie o wymeldowanie oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2014 r. Sygn. akt III SA/Łd 1124/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę R. S. na postanowienie Wojewody Łódzkiego z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia postanowienia o zwieszeniu postępowania w sprawie o wymeldowanie.
Wyrok zapadł w następującym stanie sprawy.
Wnioskiem z dnia 21 stycznia 2013 r. T. S. wniosła o wymeldowanie R. S. z pobytu stałego z lokalu nr [...] przy ul. [...] w P.
Postanowieniem z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] Prezydent Miasta Pabianice orzekł o zawieszeniu postępowania administracyjnego w sprawie wymeldowania R. S. wskazując, że istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii wymeldowania ma postępowanie jakie toczy się przed Sądem Rejonowym w P. sygn. [...] z wniosku R. S. o egzekucję sądową prawa do korzystania ze spornego lokalu mieszkalnego.
W zażaleniu T. S. podniosła m.in., że byłemu mężowi nie przysługuje tytuł prawny do lokalu, w którym jest zameldowany, a ponadto nie posiada ona żadnej wiedzy na temat wskazanej, jako przyczyna zawieszenia postępowania sprawy sądowej.
Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2013 r. Wojewoda Łódzki orzekł o uchyleniu powyższego rozstrzygnięcia. Uznał bowiem, że w sprawie nie zachodzi bezpośredni związek przyczynowo - skutkowy, przewidziany w art. 97 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego( DZ.U z 2013 roku, poz.267, dalej jako k.p.a.), pomiędzy rozstrzyganą na drodze sądowej kwestią egzekucji uprawnienia do przebywania w lokalu, a przesłanką wymeldowania w trybie przewidzianym w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r. nr 139, poz. 993 ze zm.) - dalej: "ustawa o ewidencji ludności". Organ odwoławczy wskazał, że w sprawach dotyczących obowiązku meldunkowego, rozstrzyganych na podstawie powyższego przepisu obowiązkiem organu jest ocena spełnienia przesłanek wymeldowania według stanu faktycznego na dzień wydania decyzji. Oznacza to w konsekwencji, że zarówno fakt skorzystania przez osobę wnioskowaną do wymeldowania ze środków prawnych, których celem jest uzyskanie swobodnego dostępu do lokalu, jak i przede wszystkim rzeczywisty powrót do niego, ma istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy o wymeldowanie, ale nie jako zagadnienie wstępne w rozumieniu art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a., lecz jako element stanu faktycznego.
W skardze na powyższe postanowienie R. S. zarzucił naruszenie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. podtrzymując, że postępowanie o egzekucję prawa korzystania ze spornego lokalu jest zagadnieniem wstępnym w sprawie o wymeldowanie. Skarżący załączył kserokopię zaświadczenia z Sądu Rejonowego w P. sygn. [...] z dnia [...] lipca 2013 r., że przed sądem toczy się postępowanie z wniosku skarżącego z udziałem T. S. w przedmiocie egzekucji świadczeń niepieniężnych oraz sygn. [...] o podział majątku wspólnego obejmującego m.in. sporny lokalu położony w P. przy ul. [...].