Sprawa ze skargi na postanowienie Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Lublinie w przedmiocie opłaty legalizacyjnej
Tezy

1.Opłata legalizacyjna, o której mowa w art. 49 ust. 1 i 2 w związku z art. 59f ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) nie jest podatkiem i wobec tego nie mają do niej zastosowania przepisy Rozdziału 8 „Przedawnienie” ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.), w tym przepis art. 68 par 2 tej ustawy.

2.Uiszczenie opłaty legalizacyjnej jest warunkiem obligatoryjnym legalizacji samowoli budowlanej w trybie 49 ust. 4 ustawy- Prawo budowlane niezależnie od tego, czy budowa została (49 ust. 4 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane) czy nie została zakończona 49 ust. 4 pkt 1 ustawy - Prawo budowlane).

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędzia del. WSA Teresa Zyglewska Protokolant asystent Agnieszka Chorab po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 31 maja 2011 r., sygn. akt II SA/Lu 170/11 w sprawie ze skargi A. A. na postanowienie Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Lublinie z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie opłaty legalizacyjnej oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6019 Inne, o symbolu podstawowym 601
Inne orzeczenia z hasłem:
Budowlane prawo
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego
Uzasadnienie strona 1/11

Wyrokiem z dnia 31 maja 2011 r., sygn. akt II SA/Lu 170/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę A. A. na postanowienie Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Lublinie z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie opłaty legalizacyjnej.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd podał następujące okoliczności faktyczne i prawne.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Chełmie na skutek wniosku M. B. wszczął postępowanie w sprawie oceny legalności budynku mieszkalnego posadowionego na działce nr [...] w miejscowości W. gm. S. Po przeprowadzeniu oględzin nieruchomości organ ustalił, że na działce zlokalizowany jest budynek mieszkalny jednorodzinny, konstrukcji murowanej, podpiwniczony, parterowy z nieużytkowym poddaszem. Budynek posiada dach dwuspadowy kryty blachodachówką, wymiary 8,50 m x 6,60 m i wysokość w kalenicy 7,35m. Odległość tego budynku od granicy z działką nr [...] wynosi 4,60 m, a od granicy z działką nr [...] wynosi 5,90 m. Powyższe roboty organ potraktował jako budowę, na którą inwestor nie posiadał wymaganego prawem pozwolenia na budowę.

W dniu [...] lipca 2009 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Chełmie, działając na podstawie art. 123 k.p.a. oraz art. 48 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, wydał postanowienie wstrzymujące roboty budowlane i nakładające na inwestora A. A. obowiązek przedłożenia dokumentów, o których mowa w art. 48 ust. 3 Prawa budowlanego w terminie do dnia 15 lipca 2010 r.

Po wykonaniu przez inwestora nałożonych na niego obowiązków Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Chełmie postanowieniem z dnia [...] listopada 2010 r. Nr [...] nałożył na A. A. opłatę legalizacyjną za samowolne wykonanie budynku mieszkalnego w kwocie 50.000 złotych. W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że zgodnie z art. 49 ust.1 ustawy Prawo budowlane przed wydaniem decyzji w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na wznowienie robót budowlanych organ bada złożone przez inwestora dokumenty, a w rezultacie pozytywnej analizy ustala wysokość opłaty legalizacyjnej. W niniejszej sprawie opłata ta powinna wynosić 50.000 zł.

W zażaleniu na powyższe postanowienie A. A. zakwestionował prawidłowość ustaleń poczynionych przez organ. W jego ocenie organ błędnie uznał, iż roboty budowlane nie zostały zakończone oraz, że istnieją podstawy do zastosowania w sprawie art. 49 ust. 2 Prawa budowlanego w przypadku gdy roboty zostały zakończone przed 10 lipca 1998 r. Odwołujący podniósł, iż od zakończenia budowy minęło 13 lat co oznacza, iż brak jest podstaw do dokonania wymiaru opłaty legalizacyjnej ze względu na przedawnienie wymiaru opłaty legalizacyjnej, o którym mowa w art. 68 § 1 Ordynacji podatkowej.

Lubelski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Lublinie - po rozpatrzeniu zażalenia - postanowieniem z dnia [...] stycznia 2011 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. Organ odwoławczy podtrzymał stanowisko organu I instancji, wskazując iż w sprawie bezspornie ustalono, że budowa rozpoczęta została w warunkach samowoli budowlanej w 1995 r. oraz, że budynek nie jest całkowicie zakończony. Do obiektów realizowanych samowolnie pod rządami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, tj. po 1 stycznia 1995 r., mają zastosowanie zasady legalizacji samowoli budowlanej określone w art. 48 oraz 49 tej ustawy w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy Prawo budowlane oraz zmianie niektórych innych ustaw. Wobec powyższego ustalenie opłaty legalizacyjnej określonej w zaskarżonym postanowieniu oraz jej wysokość są zgodne z przepisami prawa.

Strona 1/11
Inne orzeczenia o symbolu:
6019 Inne, o symbolu podstawowym 601
Inne orzeczenia z hasłem:
Budowlane prawo
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego