Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Kiermaszek Sędziowie Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędzia del. NSA Anna Żak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 17 stycznia 2019 r. sygn. akt III SAB/Kr 156/18 w sprawie ze skargi A. B. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie kosztów postępowania oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 17 stycznia 2019 r., sygn. III SAB/Kr 156/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie kosztów postępowania.
Wyrok powyższy zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.
A. B. [...] września 2017r. wystąpił do Wojewody [...] z wnioskiem o wydanie nowego paszportu, dołączając zniszczony (częściowo spalony) paszport oraz potwierdzenie uiszczenia opłaty paszportowej w wysokości 70 zł. Wnioskodawca załączył do wniosku zgłoszenie zniszczenia paszportu. Wyjaśnił, że 4 lipca 2017 r. przebywał w przychodni zdrowia w [...], a dzień później osoba trzecia poprzez portal społecznościowy zawiadomiła go, że znalazła jego nadpalony paszport.
Pismem z dnia 18 września 2017 r. organ wezwał skarżącego, na podstawie art. 261 § 1 k.p.a., do uiszczenia brakującej opłaty paszportowej w wysokości 350 zł. W ocenie organu skarżący nie uprawdopodobnił, że do utraty, a następnie zniszczenia paszportu doszło bez jego winy, co skutkuje zastosowaniem art. 10a ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych dotyczącego podwyższonej stawki za wydanie paszportu, a nie art. 10 ust. 1 pkt 3 odnoszącego się do opłaty obniżonej. W dniu 28 września 2017r. do organu wpłynęło pismo skarżącego z potwierdzeniem uiszczenia opłaty paszportowej w wysokości 350 zł, zawierające równocześnie żądanie niezwłocznego zwrotu wpłaconej kwoty 350 zł. Postanowieniem z [...] października 2017r., znak [...], organ zaniechał wydania paszportu. Jednocześnie dokonał zwrotu uiszczonej przez skarżącego opłaty paszportowej w wysokości 420 zł. uznając, że skarżący w istocie nie dopełnił obowiązku uiszczenia stosownej opłaty.
Pismem z 11 października 2017r. skarżący zwrócił się do organu o zwrot kosztów dojazdu w wysokości 91zł. poniesionych w związku z przyjazdem do [...] Urzędu Wojewódzkiego w celu odbioru paszportu. Pismem z 18 października 2017r., znak: [...], organ poinformował skarżącego, że jego przyjazd do [...] w dniu 11 października 2017 r. nie był spowodowany wezwaniem organu paszportowego, a zatem koszty związane z podróżą nie mogą obciążać organu. W piśmie tym, organ ponadto opisał dotychczasowy przebieg postępowania, wyjaśnił, że skarżący mógł sprawdzić status składanego wniosku korzystając z usługi powiadamiania o przygotowaniu paszportu do odbioru sms-em lub e-mailem. Równocześnie wskazał, że organ nie wysyłał powiadomienia w w/w formie z uwagi na to, że wydanie paszportu zostało zaniechane wobec nieuiszczenia brakującej opłaty paszportowej.
Pismem z 7 grudnia 2017r. A. B. wniósł skargę na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie kosztów postępowania. Zdaniem skarżącego organ zmuszając go do zapłacenia podwyższonych opłat za wydanie paszportu zaniedbał obowiązkowi wydania postanowienia o kosztach postępowania, do których zalicza również koszty stawienia się osobiście w dniu 11 października 2017 r. po odbiór paszportu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalając skargę wyjaśnił, że w świetle art. 261 k.p.a., jeżeli strona zobligowana do poniesienia określonych opłat ich nie uiściła, to obowiązkiem organu jest wezwanie jej do ich wniesienia we wskazanym przez ten organ terminie. W niniejszej sprawie tak się stało, mianowicie pismem z [...] września 2017 r. organ wezwał skarżącego do uregulowania zaistniałej w opłacie różnicy, w kwocie 350 zł. Powyższe działanie nie wymagało formy postanowienia, które jest przewidziane w sprawach dotyczących kosztów postępowania. Opłata za wydanie paszportu nie zalicza się do takich kosztów. Tym samym organ nie pozostawał w bezczynności nie wydając postanowienia o kosztach, tak jak żądał skarżący, zgodnie z art. 264 § 1 k.p.a.