Sprawa ze skargi na decyzję SKO w P. w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz /spr./ Sędziowie sędzia NSA Anna Łuczaj sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski Protokolant starszy asystent sędziego Justyna Żurawska po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej [...] Stowarzyszenia [...] z siedzibą w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 10 maja 2017 r. sygn. akt IV SA/Po 75/17 w sprawie ze skargi A.L., M.L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego 1. uchyla zaskarżony wyrok, 2. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza U. z dnia [...] czerwca 2016 r. znak [...], 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. na rzecz [...] Stowarzyszenia [...] z siedzibą w R. kwotę 750 (siedemset pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6152 Lokalizacja innej inwestycji celu publicznego
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/7

Wyrokiem z dnia 10 maja 2017 r. sygn. akt IV SA/Po 75/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę A.L. i M.L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] sierpnia 2016 r. w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie sprawy:

Decyzją z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] Burmistrz [...], na podstawie art. 50 ust. 1 w zw. z art. 61 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2016 r., poz. 778 ze zm.) oraz art. 7 ust. 1 i ust. 2a ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 909 ze zm.), na wniosek [...] sp. z o.o. z siedzibą w W., ustalił lokalizację inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym - gminnym; rodzaj inwestycji - budowa stacji bazowej telefonii komórkowej nr [...] wraz z przeniesieniem słupa energetycznego zlokalizowanego w granicach działki nr [...] w [...], gmina [...]. Inwestycja będzie obejmowała budowę wieży kratowej stalowej o wysokości całkowitej 57,00 m n.p.t. oraz montaż siedmiu anten radioliniowych o parametrach określonych w decyzji, montaż kontenera z urządzeniami technologicznymi na fundamencie, budowę kablowej elektroenergetycznej linii zasilającej NN 0,4 kV; budowę dojść i dojazdów, niezbędne utwardzenie i ogrodzenie terenu; budowę nowego słupa narożnego linii elektroenergetycznej SN 15 kV, przebudowę odcinka napowietrznej linii elektroenergetycznej SN 15 kV, rozbiórkę słupa narożnego.

Odwołanie od powyższej decyzji wnieśli A. i M.L. oraz K. i M.S. W uzasadnieniu podkreślono, że stacja bazowa telefonii komórkowej bez anten sektorowych nie jest stacją bazową telefonii komórkowej. Bez tych anten inwestycja nie ma charakteru publicznego i w tej sytuacji winna zostać wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2016 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. (Dz.U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.), utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu wskazało, że zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tj. Dz.U. z 2016 r., poz. 2147 ze zm.), jednym z celów publicznych w rozumieniu tej ustawy jest między innymi budowa i utrzymywanie obiektów i urządzeń łączności publicznej. Norma art. 4 pkt 18 ww. ustawy precyzuje, że łącznością publiczną jest infrastruktura telekomunikacyjna służącą zapewnieniu publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych w rozumieniu przepisów prawa telekomunikacyjnego. Przepis art. 2 pkt 35, 42, 48 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U z 2014 r., poz. 246 ze zm.) definiuje pojęcie sieci telekomunikacyjnej, telekomunikacji i usługi telekomunikacyjnej. Natomiast z art. 46 ust. 3 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 880 ze zm.), w przypadku braku planu miejscowego lokalizację inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego, na warunkach określonych w przepisach ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zdaniem Kolegium z powołanych przepisów wynika w sposób niebudzący wątpliwości, że budowa stacji telefonii komórkowej składającej się z anten radioliniowych, mieści się w kategorii budowy urządzeń łączności publicznej, a zatem wbrew zarzutom odwołujących jest inwestycją celu publicznego. Również i pozostałe zarzuty, zdaniem organu odwoławczego, nie zasługiwały na uwzględnienie. Podstawą tych zarzutów jest mylne przekonanie odwołujących, że w ramach planowanej inwestycji mają być realizowane anteny sektorowe. Z wniosku inwestora wynika bowiem, iż planowana inwestycja będzie się składała wyłącznie z anten radioliniowych.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6152 Lokalizacja innej inwestycji celu publicznego
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze