Skargi kasacyjne Ministra Infrastruktury i Budownictwa oraz Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad od wyroku WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Minister Infrastruktury i Budownictwa znak [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej
Sentencja

Dnia 8 grudnia 2017 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędziowie: sędzia NSA Andrzej Gliniecki (spr.) sędzia del. WSA Tamara Dziełakowska Protokolant: starszy asystent sędziego Justyna Żurawska po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych Ministra Infrastruktury i Budownictwa oraz Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 marca 2017 r. sygn. akt VII SA/Wa 2194/16 w sprawie ze skargi [...] Towarzystwa [...] z siedzibą w M. na decyzję Minister Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] lipca 2016 r. znak [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej oddala skargi kasacyjne

Uzasadnienie strona 1/11

Wyrokiem z dnia 10 marca 2017 r., sygn. akt VII SA/Wa 2194/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi [...] z siedzibą w M. uchylił decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] lipca 2016 r. znak [...] w przedmiocie zezwolenia na realizacje inwestycji drogowej.

Jak wynika z akt sprawy, Wojewoda Mazowiecki decyzją z dnia [...] stycznia 2016 r., znak: [...], na podstawie art. 11a ust. 1, art. 11f ust. 1 i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 2031 ze zm.), zwanej dalej "specustawą drogową" wydał zezwolenie na realizację inwestycji drogowej dla inwestycji pn. "Budowa drogi ekspresowej S8 na odcinku od km 0+521,66 do km 6+450,26", oraz nadał jej jednocześnie rygor natychmiastowej wykonalności.

Od powyższej decyzji odwołania do Ministra Infrastruktury i Budownictwa wnieśli [...] z siedzibą w M. oraz M. M., H. K., R. K., B. J., A. I., A. I., D. Z., G. N. i M. M.

Minister Infrastruktury i Budownictwa, decyzją z dnia [...] lipca 2016 r. znak: [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a. oraz art. 11g ust. 1 pkt 2 specustawy drogowej uchylił w części ww. decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] stycznia 2016 r. i orzekł w tej części co do istoty sprawy.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że w trakcie przeprowadzonego postępowania odwoławczego rozpatrzył ponownie wniosek inwestora o wydanie przedmiotowej decyzji, przeanalizował materiał dowodowy zgromadzony przez organ pierwszej instancji, w tym zbadał prawidłowość przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania i wydanej decyzji Wojewody Mazowieckiego, jak również rozpatrzył zarzuty zawarte w odwołaniach i w pismach je uzupełniających. Wyjaśnił, że w dniu 26 października 2015 r. weszła w życie ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r. poz. 1590), "ustawa zmieniająca", której art. 1 wprowadził zmiany w przepisach specustawy drogowej, m.in. w art. 11f ust. 8 określającym szczegółowe ustalenia, które powinny być odzwierciedlone w decyzji zezwalającej na realizację inwestycji drogowej. Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy zmieniającej, na wniosek właściwego zarządcy drogi do postępowań w sprawach prowadzonych na podstawie specustawy drogowej, wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną do dnia wejścia w życie ustawy zmieniającej, stosuje się przepisy art. 11f ust. 1 pkt 8 lub art. 12 ust. 7 i 8 specustawy drogowej, w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą. Wobec złożenia przez inwestora w dniu 9 listopada 2015 r. wniosku, o którym mowa w art. 5 ust. 2 ustawy zmieniającej, w przedmiotowym postępowaniu Minister zobowiązany był zastosować właściwe przepisy i dokonać licznych zmian przesądzających o zmianie własności określonych działek, rozgraniczenia działek, podziału nieruchomości oraz szczegółowych warunków wynikających z potrzeb ochrony środowiska, ochrony zabytków i dóbr kultury współczesnej oraz potrzeb obronności państwa. Po zapoznaniu się ze zgromadzonym materiałem dowodowym Minister stwierdził, że wydana decyzja wymaga dokonania korekty merytoryczno-reformacyjnej. Równocześnie, badając zgodność z prawem pozostałej części zaskarżonej decyzji, Minister stwierdził, że czyni ona zadość innym wymogom specustawy drogowej, oraz że brak było podstaw do zakwestionowania decyzji poza częścią uchyloną i ustaloną w pkt I-IV. Odnosząc się zaś do zarzutów podniesionych przez skarżących, organ odwoławczy uznał, że nie zasługują one na uwzględnienie.

Strona 1/11