Skarga kasacyjna na uchwałę Rady Gminy Jordanów w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Jordanów dla Sołectwa Toporzysko
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Małgorzata Miron Sędziowie: sędzia NSA Robert Sawuła sędzia del. WSA Renata Detka (spr.) Protokolant asystent sędziego Małgorzata Mańkowska po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rady Gminy Jordanów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 kwietnia 2016 r. sygn. akt II SA/Kr 223/16 w sprawie ze skargi Wojewody Małopolskiego na uchwałę Rady Gminy Jordanów z dnia [..] nr [..] w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Jordanów dla Sołectwa Toporzysko oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/12

Wyrokiem z 29 kwietnia 2016 r., sygn. akt II SA/Kr 223/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie po rozpoznaniu skargi Wojewody Małopolskiego stwierdził nieważność w całości uchwały Nr [..] Rady Gminy Jordanów z dnia [..] w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Jordanów dla Sołectwa Toporzysko.

We wniesionej na powyższą uchwałę skardze Wojewoda zarzucił istotne naruszenia prawa, w tym w szczególności art. 9 ust. 4, art. 15 ust. 1 i art. 17 pkt 12, 13 i 14 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i wniósł o stwierdzenie jej nieważności. W obszernym uzasadnieniu organ nadzoru szczegółowo opisał dostrzeżone naruszenia prawa zarówno w zakresie zasad jak i trybu sporządzania planu miejscowego.

W odpowiedzi na skargę Rada Gminy Jordanów wniosła o jej oddalenie jako bezzasadnej odnosząc się do zarzutów podniesionych w skardze.

Uwzględniając skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny przyjął za wzorzec kontroli treść art. 28 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2015 poz. 199 ze zm.), przytaczanej w dalszym ciągu jako ustawa, który stanowił, że naruszenie zasad sporządzania planu miejscowego, istotne naruszenie trybu jego sporządzania, a także naruszenie właściwości organów w tym zakresie, powodują nieważność uchwały rady gminy w całości lub w części. Sąd podkreślił, że jakkolwiek z dniem 18 listopada 2015 r. na mocy art. 41 pkt 5 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz.U.

z 2015 r., poz.1777), przepis art. 28 ust. 1 ustawy uzyskał nowe brzmienie, zgodnie z którym istotne naruszenie zasad sporządzania planu miejscowego powoduje nieważność uchwały rady gminy, jednakże wobec braku przepisów intertemporalnych w tym zakresie, oceny zaskarżonej uchwały Sąd dokonał na podstawie art. 28 ustawy w brzmieniu z daty jej uchwalenia. Tak więc uznał, że dla stwierdzenia nieważności zaskarżonej uchwały wystarczające było naruszenie zasad sporządzania planu miejscowego bez wymogu istotności tego naruszenia.

Sąd I instancji wyjaśnił, że pod pojęciem procedury planistycznej należy rozumieć kolejno podejmowane czynności planistyczne określone przepisami ustawy, gwarantujące możliwość udziału zainteresowanych podmiotów w procesie planowania (składanie uwag i wniosków) i kontroli legalności przyjmowanych rozwiązań w granicach uzyskiwanych opinii i uzgodnień. Pojęcie zaś zasad sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wiąże się z merytorycznymi wartościami i wymogami kształtowania polityki przestrzennej.

Przechodząc do szczegółowej analizy zaskarżonej uchwały Sąd uznał trafność argumentacji skargi w zakresie naruszenia art. 17 pkt 3 ustawy i przypomniał, że obszar objęty planem w całości położony jest w granicach Południowomałopolskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Jest to miejscowość o charakterze górskim położona pomiędzy pasmem Babiej Góry i pasmem Podhalańskim Beskidu Żywieckiego. Lasy stanowią 36 % powierzchni sołectwa, grunty orne 49,9 %. Podczas procedury planistycznej, przed jego pierwszym wyłożeniem, Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska zgłaszał uwagi dotyczące eliminacji naruszeń zakazów obowiązujących na terenie Południowomałopolskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu i ostatecznie po ich uwzględnieniu, uzgodnił projekt planu stwierdzając, że jest on zgodny z ustaleniami dotyczącymi ochrony ekosystemów wodnych, leśnych i nieleśnych obowiązujących na tym obszarze chronionym.

Strona 1/12