Skarga kasacyjna na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w przedmiocie przyznania uprawnień kombatanckich
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak /spr./ Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia del. WSA Anna Klotz Protokolant Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Stowarzyszenia [...] Oddział K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 15 kwietnia 2009 r. sygn. akt IV SA/Gl 140/08 w sprawie ze skargi Stowarzyszenia [...] Oddział K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] listopada 2007 r. nr [...] w przedmiocie przyznania uprawnień kombatanckich oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/4

Wyrokiem z dnia 15 kwietnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę Stowarzyszenia [...] na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] listopada 2007 r. nr [...] w przedmiocie przyznania uprawnień kombatanckich.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że decyzją z dnia [...] lipca 2007 r., Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie, odmówił stwierdzenia nieważności decyzji własnej z dnia [...] czerwca 2003 r. w której odmówiono D.K. przyznania uprawnień kombatanckich z tytułu urodzenia i pobytu wraz z rodzicami na pracach przymusowych na terenie III Rzeszy. Wynikało to z tego, że wnioskowany przez nią rodzaj represji nie jest represją w rozumieniu art. 1-4 i art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950 ze zm.). Wnioskodawczyni od decyzji z dnia 26 czerwca 2003 r. nie złożyła wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, przez co powołana decyzja stała się decyzją ostateczną.

Następnie, skarżące Stowarzyszenie działając w imieniu strony złożyło wniosek o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji ostatecznej, powołując się na treść art. 156 § 1 pkt 1 k.p.a. Organ administracji uznał wniosek za bezzasadny, bowiem w sprawie nie zostały naruszone przepisy o właściwości, gdyż to sam Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych lub osoby przez niego upoważnione, na podstawie udokumentowanego wniosku zainteresowanej osoby oraz rekomendacji stowarzyszenia właściwego dla określonego rodzaju działalności kombatanckiej lub represji, orzekają o spełnieniu warunków, o których mowa w art. 21 cyt. ustawy o kombatantach. W tej sytuacji wobec wydania przez właściwy organ decyzji ostatecznej z dnia 26 czerwca 2003 r. brak jest podstaw do uwzględnienia wniosku Stowarzyszenia Urodzonych w Niewoli Niemieckiej.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy z dnia 8 sierpnia 2007 r. Stowarzyszenie zarzuciło, że decyzja z dnia [...] lipca 2007 r. rażąco narusza prawo, gdyż organ administracji zaniechał faktycznego rozpoznania sprawy i nie wyjaśnił wszystkich okoliczności istotnych dla jej rozstrzygnięcia, w szczególności nie oparł się na akcie urodzenia strony i dokumentach potwierdzających pobyt jej rodziców w obozie pracy przymusowej w fabryce amunicji Alfreda Nobla w Kaufbeuren, przez co niesłusznie odmówił przyznania jej uprawnień kombatanckich z tytułu urodzenia i pracy przymusowej na terenie III Rzeszy.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie, decyzją z dnia [...] listopada 2007 r., utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] lipca 2007 r. o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] czerwca 2003 r.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach Stowarzyszenie wniosło o uchylenie decyzji Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia [...] listopada 2007 r. oraz poprzedzającej ją decyzji tegoż Kierownika Urzędu z dnia [...] lipca 2007 r. oraz o przyznanie uprawnień kombatanckich stronie. Oddalając skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny podkreślił, że stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej jest jednym z trybów nadzwyczajnych wzruszenia decyzji ostatecznej. Przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji zostały wyczerpująco określone w art. 156 § 1 k.p.a.

Strona 1/4