Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Alicja Plucińska - Filipowicz Sędziowie sędzia NSA Andrzej Gliniecki sędzia del. WSA Jerzy Siegień (spr.) Protokolant Kamil Buliński po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych J. S. i Stowarzyszenia [...] "[...]" z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 września 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 1938/07 w sprawie ze skarg B. P.-K., M. B.-S., J. S. i Stowarzyszenia [...] "[...]" z siedzibą w W. na decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi ekspresowej oddala skargi kasacyjne
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 sierpnia 2009 r. sprawy o sygn. akt IV SA/Wa 1938/07, ze skarg B. P.-K., M. B.-S., J. S. i Stowarzyszenia Sąsiedzkiego "[...]" z siedzibą w W. na decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi ekspresowej, oddalił skargi.
Przedmiotowy wyrok zapadł w następujących okolicznościach sprawy.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lipca 2007 r. Minister Budownictwa po rozpatrzeniu odwołań od decyzji Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] sierpnia 2006 r. nr [...] o ustaleniu lokalizacji dla inwestycji: budowa drogi ekspresowej w korytarzu zarezerwowanym pod autostradę A-2 (Południowa Obwodnica Warszawy) - odcinek węzeł "Opacz" (bez węzła) - węzeł "Lotnisko" (bez węzła) - wraz z przebudową infrastruktury technicznej, uchylił zaskarżoną decyzję w części i w tym zakresie orzekł co do istoty sprawy, a w pozostałym zakresie utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Wojewody Mazowieckiego.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazano m. in., że postępowanie w sprawie wszczęto na podstawie wniosku Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 25 lipca 2005 r. W wyniku złożonych odwołań Minister Budownictwa stwierdził, że z analizy załącznika nr 1 do decyzji wydanej w I instancji, wynika, iż odcinek objęty tą decyzją rozpoczynający się od ulicy Foliałowej w Dzielnicy Włochy m. st. Warszawy, przebiega dalej w kierunku południowo-wschodnim. Natomiast z załącznika nr 2 do tej decyzji, który stanowią mapy sytuacyjne z projektami podziałów nieruchomości wynika, że zatwierdzono również projekty podziałów nieruchomości położonych w rejonie ul. Katalogowej, Fiołkowej i Emaliowej, znajdujących się poza liniami rozgraniczającymi inwestycję przedstawionymi w załączniku nr 1.
Minister Budownictwa zaskarżoną decyzją uchylił zatem załącznik nr 1 w części obejmującej rysunek nr 2 i nr 3 do decyzji wydanej w I instancji oraz wydał w tej części rozstrzygnięcie co do istoty sprawy obejmujące ustalenie nowego rysunku nr 2a i 3a.
Odnosząc się do zarzutów J. S. organ odwoławczy wskazał m. in., że mając na uwadze art. 10 ustawy o szczególnych zasadach przygotowywania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych, który stanowi, że w sprawach dotyczących lokalizacji dróg krajowych przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym nie stosuje się, pod inwestycję zajęto pas o innej szerokości niż zarezerwowano w planach miejscowych, co nie świadczy o naruszeniu prawa. Jednocześnie wskazano, że nie są zasadne zarzuty dotyczące możliwości wystąpienia w przyszłości lokalnych podtopień domów i działek ponieważ w raporcie oddziaływania na środowisko zalecono zastosowanie systemu zbierającego i oczyszczającego wody opadowe spływające z powierzchni jezdni. W skład tego systemu wchodzić będą między innymi kanalizacja deszczowa, rowy, osadniki, studzienki ściekowe oraz zbiorniki retencyjne.
Odnosząc się do zarzutów B. P.-K., m. in. naruszenia art. 2 ust. 2 powołanej ustawy stanowiącego, że wojewoda wydaje decyzję o ustaleniu lokalizacji drogi krajowej w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku organ odwoławczy uznał, że brak wydania decyzji w tym terminie nie może stanowić przesłanki do jej uchylenia. Wojewoda Mazowiecki postanowieniem z dnia 4 listopada 2005 r., na podstawie art. 98 § 1 k.p.a., na wniosek inwestora zawiesił postępowanie w sprawie wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji. Inwestor wystąpił o zawieszenie postępowania z uwagi na konieczność uzyskania klauzul właściwego organu państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego na mapach zawierających projekty podziału nieruchomości. Następnie organ podjął postępowanie postanowieniem z dnia 28 lutego 2006 r. Odnosząc się do zarzutu braku ekonomicznego uzasadnienia wyboru obecnej lokalizacji, która zdaniem skarżącej jest najdroższa, wskazano że dokonano analizy 7 wariantów przebiegu drogi przez osiedle "[...]", biorąc pod uwagę różne aspekty, w tym ekonomiczne, i wybrano jako najkorzystniejszy wariant zgodny z ustaleniami dawnych planów miejscowych, jak również podkreślono, że ani Wojewoda Mazowiecki rozpatrując wniosek inwestora o wydanie decyzji lokalizacyjnej drogi krajowej, ani organ drugiej instancji nie są uprawnione do analizy kosztów realizacji planowanego przedsięwzięcia drogowego. Odnosząc się do zarzutu niedopełnienia obowiązków i braku zbadania szkodliwości oddziaływania inwestycji stwierdzono, że dołączono do wniosku raport oddziaływania na środowisko drogi ekspresowej S-2, który stanowi załącznik nr 3 zaskarżonej decyzji, dlatego też brak jest przesłanek do uznania, że nastąpiło niedopełnienie obowiązków poprzez niezbadanie oddziaływania planowanej inwestycji na środowisko. Zarzut ograniczenia użytkowania własności i naruszenia art. 2, art. 31, art. 32, art. 64 ust. 1, art. 64 ust. 3 oraz art. 77 Konstytucji RP, również nie uznano za zasadny, ponieważ decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi krajowej wydana w trybie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych nie rozstrzyga o własności nieruchomości. Nieruchomości przeznaczone pod planowaną drogę będą nabywane na następnym etapie przygotowania inwestycji, dlatego też nie można uznać, że zapisy zaskarżonej decyzji naruszają przepisy Konstytucji RP, w tym przepisy dotyczące ochrony prawnej wolności, równości i własności.