Sprawa ze skargi na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska w przedmiocie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz Sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka Protokolant starszy asystent sędziego Justyna Żurawska po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej D.Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 maja 2013 r. sygn. akt IV SA/Wa 2612/12 w sprawie ze skargi D.Z. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6135 Odpady
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona środowiska
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Ochrony Środowiska
Uzasadnienie strona 1/10

Wyrokiem z dnia 15 maja 2013 r. sygn. akt IV SA/Wa 2612/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę D.Z. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] sierpnia 2012 r. w przedmiocie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] Główny Inspektor Ochrony Środowiska, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 127 § 1 i § 2 K.p.a. w związku z art. 8 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2007 r. Nr 44, poz. 287 ze zm.), art. 32 ust. 1 w związku z art. 2 ust. 1 pkt 4, art. 34 ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów (Dz. U. Nr 124, poz. 859 ze zm.) oraz w związku z art. 63 ust. 2 i art. 2 pkt 35 lit. a rozporządzenia (WE) Nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (Dz. Urz. UE L 190 z 12.07.2006 r. ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania D.Z., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą: [...], od decyzji Zachodniopomorskiego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] listopada 2011 r. znak: [...], nakładającej karę pieniężną na D.Z., będącego odbiorcą odpadów przywiezionych nielegalnie, w wysokości 50.000 zł, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu, po przedstawieniu stanu faktycznego sprawy, organ wskazał, że w dniach od 6 do 28 lipca 2011 r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska przeprowadził kontrolę, w wyniku której ujawniono nielegalne międzynarodowe przemieszczanie odpadów w postaci uszkodzonego pojazdu wycofanego z eksploatacji marki Renault o nr rej. [...] z terenu Wielkiej Brytanii oraz tylnej części karoserii samochodowej z terenu Niemiec do Polski. Ponadto w trakcie kontroli ujawniono części samochodowe w postaci zderzaków zawieszenia, drzwi, pasy przednie, opony, tłumiki, maski, klapy tylne, osuszone silniki w ilości 15 szt., węże do klimatyzacji i do wspomagania, puste zbiorniki wodne, elementy zawieszenia przedniego i tylnego, filtry powietrza, dźwignie zmiany biegów, półosie, głowice silników, szyby, alternatory oraz rozruszniki. W trakcie tej kontroli ujawniono, że na terenie prowadzonej działalności znajdował się m. in. w znacznym stopniu zdemontowany pojazd marki Renault oraz tylna cześć karoserii poddana procesowi demontażu, odcięta mechanicznie od pozostałej części pojazdu na wysokości połowy tylnych drzwi. Odnośnie tego samochodu D.Z. wyjaśnił, że został on zakupiony dla celów prywatnych na części, wg faktury z dnia 10 lutego 2009 r. oraz iż nowe części zostały zakupione w Polsce, a używane w stacjach demontażu w Wielkiej Brytanii bądź w Niemczech. Dowodu rejestracyjnego tego pojazdu, mimo wezwania, nie przedstawiono. Ponadto do dokumentu zakupu strona załączyła dokument kierowany do Biura Rachunkowego - z informacją "Renault Master uszkodzony na części". Dalej stwierdzono, że wobec braku dowodu rejestracyjnego pojazd ten nie mógł być zarejestrowany i dopuszczony do ruchu na terytorium RP, gdyż zgodnie z art. 72 ust. 1 pkt 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym, rejestracji pojazdu dokonuje się na podstawie, między innymi, dowodu rejestracyjnego, jeżeli pojazd był zarejestrowany. Zdaniem organu, powyższe dowodzi, że pojazd ten nie mógł być użytkowany zgodnie z jego pierwotnym przeznaczeniem, a jedynie może stanowić źródło części zamiennych. Takie przeznaczenie przedmiotowego pojazdu potwierdzają informacje z ww. protokołu ze złożenia ustnej informacji do protokołu kontroli. Odnośnie drugiego przedmiotu postępowania Główny Inspektor Ochrony Środowiska wyjaśnił, że tylnej części karoserii samochodowej poddanej procesowi demontażu, odciętej mechanicznie od pozostałej części pojazdu na wysokości połowy tylnych drzwi (fragment pojazdu) nie można potraktować jako części zamiennej czy też zespołu części, ponieważ nie jest to część mogąca zostać bezpośrednio użyta w całości jako część zamienna w innym pojeździe. Organ stwierdził, że nie istnieje taki proces technologiczny w którym wytwarza się części (fragmenty) pojazdów, w tym przypadku tylną część karoserii, jako części samochodowe nadające się do bezpośredniego zamontowania. W związku z powyższym, w ocenie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, ww. tylna część karoserii nie będzie mogła być wykorzystana zgodnie ze swoim przeznaczeniem w innym pojeździe i zajdzie konieczność jej unieszkodliwienia.

Strona 1/10
Inne orzeczenia o symbolu:
6135 Odpady
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona środowiska
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Ochrony Środowiska