Skarga kasacyjna na uchwałę Rady Gminy N. w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Dałkowska - Szary (spr.) sędzia NSA Maciej Dybowski sędzia del. NSA Zygmunt Zgierski Protokolant asystent sędziego Hubert Sęczkowski po rozpoznaniu w dniu 30 września 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 października 2013 r. sygn. akt IV SA/Wa 400/13 w sprawie ze skargi P. w W. na uchwałę Rady Gminy N. z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od P. w W. na rzecz Gminy N. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/9

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 10 października 2013 r., sygn. akt IV SA/Wa 400/13, oddalił skargę P. w W. na uchwałę Rady Gminy N. z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

P. wniósł skargę na uchwałę Rady Miasta N. nr [...] z [...] czerwca 2011 r. w sprawie uchwalenia Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego w odniesieniu do działki gruntu oznaczonej nr ewidencyjnym [...] tj. terenu, który wykorzystywany jest przez R., dalej R., na ogródki działkowe.

Skarżący zarzucił uchwale: 1) naruszenie zasad sporządzania Studium tj. art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 ze zm., dalej: u.p.z.p.); 2) istotne naruszenie trybu jego sporządzania tj. art. 11 ust. 10 i 11 u.p.z.p.; 3) art. 10 ust. 1 pkt 1 i 8 u.p.z.p. poprzez nieuwzględnienie w Studium dotychczasowego przeznaczenia gruntu, zagospodarowania i uzbrojenia terenu oraz stanu prawnego gruntu, w tym nie zwrócenie uwagi na fakt, że ogrody działkowe podlegają szczególnej ochronie o której mowa w ustawie z 8 lipca 2005 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz.U. 2005, Nr 169, poz. 1419); 4) trybu podejmowania uchwały określonego w art. 12 ust. 1 u.p.z.p., poprzez niezasadne nierozpatrzenie uwag wniesionych do projektu Studium; 5) władztwa planistycznego i nieuwzględnienie interesu prawnego Skarżącego wynikającego z ustawy o ogrodach działkowych; 6) naruszenie art. 1,3,5,7 i 8 ustawy o ogrodach działkowych poprzez uchwalenie Studium bez zwrócenia uwagi na ograniczenia o których mowa w tych przepisach; 7) błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 2, 7, i 8 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych poprzez uznanie iż wynikający z tych przepisów obowiązek uwzględniania rodzinnych ogrodów działkowych w procesie rozwoju miast (art. 2), obowiązek tworzenia warunków prawnych, przestrzennych i ekonomicznych dla rozwoju rodzinnych ogrodów działkowych (art. 7) oraz obowiązek uwzględniania rodzinnych ogrodów działkowych w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego (art. 8), które nie zostały uwzględnione w zaskarżonej uchwale; 8) błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt. 9, art. 15 ust. 1 i art. 15 ust. 2 pkt 9 u.p.z.p. poprzez uznanie, że z przepisów tych nie wynika obowiązek uwzględniania szczególnych warunków zagospodarowania i ochrony terenu wynikających z ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych, który powinien być realizowany w szczególności poprzez oznaczenie tych terenów w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem ZD; 9) naruszenie art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 2007 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. 2010.102.651), poprzez zaniechanie ujęcia w zaskarżonym Studium celu publicznego jakim jest ochrona rodzinnych ogrodów działkowych, wyrażona również w ustawie o ochronie gruntów rolnych i leśnych.

Strona 1/9