Dnia 18 marca 2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Elżbieta Kremer sędzia NSA Paweł Miładowski /spr./ sędzia del. NSA Zdzisław Kostka Protokolant sekretarz sądowy Agnieszka Chustecka po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Komendanta Głównego Policji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 maja 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 519/13 w sprawie ze skargi S. W. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w części dotyczącej wydania pozwolenia na broń palną do celów kolekcjonerskich 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz S. W. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 22 maja 2013 r., sygn. akt II SA/Wa 519/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, uwzględniając skargę S. W., uchylił zaskarżoną decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...], i poprzedzającą ją decyzję tego organu z dnia [...] listopada 2012 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w części dotyczącej wydania pozwolenia na broń palną do celów kolekcjonerskich. W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.
Komendant Główny Policji wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z dnia [...] września 2012 r., w części dotyczącej wydania S. W. pozwolenia na broń palną do celów kolekcjonerskich w postaci pistoletów maszynowych o kalibrze od 6 mm do 12 mm oraz karabinków samoczynnych o kalibrze od 5,45 mm do 7,62 mm.
Decyzją z dnia [...] listopada 2012 r. Komendant Główny Policji stwierdził nieważność decyzji [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w K., we wskazanej części, wskazując, że jest obarczona wadą kwalifikowaną, określoną w art. 156 § 1 pkt 2 Kpa, co nakazuje wyeliminowanie jej z obrotu prawnego.
Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy złożył S. W..
Zaskarżoną decyzją Komendant Główny Policji, po rozpatrzeniu ww. wniosku, utrzymał w mocy swoje poprzedzające rozstrzygnięcie.
W uzasadnieniu wskazał, że ww. decyzja Komendanta Wojewódzkiego została wydana z rażącym naruszeniem art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2012 r., poz. 576), co w związku z treścią art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a. stanowi przyczynę stwierdzenia nieważności tej decyzji w zakresie wydania pozwolenia na broń palną do celów kolekcjonerskich w postaci pistoletów maszynowych o kalibrze od 6 mm do 12 mm oraz karabinków samoczynnych o kalibrze od 5,45 mm do 7,62 mm.
W przedmiocie zdefiniowania przedmiotowej kategorii broni organ posłużył się treścią w § 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 sierpnia 2011 r. w sprawie rodzajów broni palnej odpowiadających kategoriom broni palnej określonym w dyrektywie w sprawie kontroli nabywania i posiadania broni (Dz. U. Nr 191, poz. 1140). Według tej kategorii, z uwagi na posiadanie przez pistolety maszynowe o kalibrze od 6 mm do 12 mm oraz karabinków samoczynnych o kalibrze od 5,45 mm do 7,62 mm możliwości prowadzenia tzw. ognia ciągłego, broń ta wg § 1 pkt 8 powyższego rozporządzenia jest bronią palną samoczynną. Organ wskazał, że dla potrzeb powyższej kwalifikacji możliwość prowadzenia ognia pojedynczego po automatycznym przeładowaniu - a zatem cecha samopowtarzalności, jaką na ogół posiada powyżej opisana broń - nie wpływa w żaden sposób na inne zakwalifikowanie tej broni niż - samoczynnej. Ponieważ broń samoczynna zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy podlega szczególnej regulacji, nie mającej związku z posiadaniem broni dla celów kolekcjonerskich, udzielenie zezwolenia na jej posiadanie do celów kolekcjonerskich stanowiło rażące naruszenie prawa. W ocenie organu, przy stosowaniu wykładni prawa, danie prymatu temu przepisowi szczególnemu (art. 10 ust. 5) nad przepisem art. 10 ust. 4 pkt 2 lit. c i e wynika z wykładni funkcjonalnej oraz racjonalnej. Dla poparcia swej argumentacji wskazał na szczególne warunki dla uzyskania pozwolenia na taką broń, wskazane w treści art. 29 ustawy o broni i amunicji.