Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Raszyn w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz Sędziowie sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz /spr./ sędzia del. WSA Leszek Kamiński Protokolant asystent Andrzej Nędzarek po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej K. P. i A. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 maja 2010 r. sygn. akt IV SA/Wa 368/10 w sprawie ze skargi K. P. i A. P. na uchwałę Rady Gminy Raszyn z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie 2. zasądzą od Gminy Raszyn solidarnie na rzecz K. P. i A. P. kwotę 450 (czterysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/8

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 24 maja 2010 r., sygn. akt IV SA/Wa 368/10 oddalił skargę K.P. i A.P. na uchwałę Rady Gminy R. z dnia [...] 2009 r., nr [...] w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

A.P. i K.P. wnieśli skargę na uchwałę Rady Gminy R. nr [...] z dnia [...] 2009 r. w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów położonych we wsi R. po zachodniej stronie Al. [...] - część I, zarzucając jej rażące naruszenie prawa w procedurze planistycznej w zakresie:

1/ art. 14 pkt 5 w zw. z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 ze zm.), przywoływana dalej jako ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, poprzez działanie wbrew zaleceniom studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy R., przyjętego uchwałą Rady Gminy R. Nr [...] z dnia [...] 1999 r., w kierunku pogłębiania problemów infrastruktury: komunikacyjnej w związku z przesunięciem linii zabudowy w stronę Al. [...]; kanalizacyjnej i wodociągowej w związku z umożliwieniem posadowienia budynku, który będzie istotnie obciążał systemy już eksploatowane na granicy wydolności;

2/ art. 17 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, poprzez wadliwie dokonaną publikację informacji o przystąpieniu do sporządzania zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego;

3/ art. 12 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164, poz. 1587 ze zm.) poprzez publikację obwieszczenia bez wymaganej pieczęci wójta, daty w nagłówku oraz tytułu zmienianego planu;

4/ art. 17 pkt 6 lit. a ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, poprzez nieuzyskanie opinii Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej w P.;

5/ art. 19 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez nie powtórzenie w niezbędnym zakresie czynności procedury planistycznej w związku z wprowadzeniem zmian do projektu, już po wyłożeniu tegoż projektu do wglądu, a przed przedłożeniem go Radzie Gminy R. do przyjęcia;

6/ art. 32 ust. 3 w zw. z art. 33 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jednocześnie wniesiono o stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały i zasądzenie kosztów według norm przepisanych.

W obszernym uzasadnieniu skarżący opisali stan faktyczny sprawy oraz szczegółowo wyjaśnili treść każdego z zarzutów skargi. Uzasadnili również szczegółowo swój interes prawny we wniesieniu skargi uznając, że posiadają go mimo, iż nie są właścicielami żadnej nieruchomości objętej planem.

W odpowiedzi na skargę Rada Miasta R. wniosła o jej oddalenie. Rada w szczególności podkreślił brak interesu prawnego skarżących we wniesieniu skargi oraz zaznaczyła, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem na skarżącym spoczywa obowiązek wykazania się indywidualnym interesem prawnym lub uprawnieniem, ale także zaistniałym w dniu wnoszenia skargi a nie w przyszłości.

Strona 1/8