Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Włodzimierz Ryms sędzia NSA Leszek Kamiński sędzia del. NSA Jerzy Stankowski (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Anna Dziosa - Płudowska po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Szkoły G. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 listopada 2013 r. sygn. akt IV SA/Wa 459/13 w sprawie ze skargi Szkoły G. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] grudnia 2012r. nr [...] w przedmiocie opłaty z tytułu wzrostu wartości prawa użytkowania wieczystego nieruchomości 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie na rzecz Szkoły G. w W. kwotę 1500 (jeden tysiąc pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 13 listopada 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie (zwanego dalej "Kolegium") z dnia [...] grudnia 2012 r.,[...].
Powyższą decyzją Kolegium utrzymało w mocy decyzję Zarządu Dzielnicy Wilanów Miasta Stołecznego Warszawy (dalej zwanego "Zarządem Dzielnicy Wilanów") z dnia [...] lutego 2012 r., [...], którą ten ostatni organ ustalił jednorazową opłatę z tytułu wzrostu wartości prawa użytkowania wieczystego na nieruchomości składającej się z działek o numerach ewidencyjnych [...] położonych w Warszawie przy ul.[...] - na kwotę 241 139,50 złotych. Kwota ta stanowiła 25% kwoty, o którą nastąpił wzrost wartości prawa użytkowania wieczystego w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Rozstrzygnięcie dotyczące jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości prawa użytkowania wieczystego wydano na skutek podjętej przez Radę Gminy Warszawa w dniu 27 czerwca 2002 r. uchwały nr 749 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru Zawad i Kępy Zawadowskiej (Dz. Urz. Woj. Mazowieckiego Nr 259, poz. 6662) i w związku z faktem, że po wejściu w życie tej uchwały w dniu 15 lipca 2003 r. Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego zgodnie z aktem notarialnym z Repertorium A nr [...] zbyła prawo użytkowania wieczystego działek o numerach ewidencyjnych [...] położonych przy ul.[...] .
Wymieniona na wstępie decyzja ostateczna Kolegium z dnia [...] grudnia 2012 r. została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez Szkołę Główną Gospodarstwa Wiejskiego.
W skardze podniesiono zarzuty naruszenia:
- art. 68 § 1 w zw. z art. 21 § 1 pkt 2, art. 2 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) (obecnie tekst jednolity tej ustawy opublikowano w Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm. - uw. NSA, dalej "O.p.") poprzez ich pominięcie przy wydawaniu decyzji;
- art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity z 1999 r. Nr 15, poz. 139 ze zm.; zwanej dalej także jako "u.z.p.") w zw. z art. 68 § 1 i art. 2 § 1 pkt 1 O.p., poprzez doręczenie decyzji ustalającej dla skarżącej jednorazową opłatę z tytułu renty planistycznej po upływie końcowego terminu biegu przedawnienia prawa do wymiaru zobowiązania z tytułu tej opłaty, to jest po dniu 31 grudnia 2000 r.;
- art. 37 ust. 4 u.z.p. poprzez przyjęcie, że wszczęcie postępowania administracyjnego w przedmiocie ustalenia opłaty jednorazowej stanowi zgłoszenie w 5-letnim ustawowym terminie roszczenia organu gminy o zapłatę tej opłaty;
- art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 267) (obecnie tekst jednolity tej ustawy opublikowano w Dz. U. z 2016 r., poz. 23 - uw. NSA, dalej "K.p.a."), poprzez nie uchylenie decyzji organu pierwszej instancji przez Kolegium i nie umorzenie postępowania jako bezprzedmiotowego w sytuacji, gdy doszło do wydania decyzji ustalającej rentę planistyczną po upływie 5 lat od dnia wejścia w życie planu miejscowego;