Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Roman Hauser, Sędzia NSA Jerzy Siegień, Sędzia WSA (del.) Marcin Kamiński (spr.), Protokolant sekretarz sądowy Bernadetta Pręgowska, po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2017 r. sygn. akt VII SA/Wa 1011/16 w sprawie ze skargi C. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i oddala skargę, 2) zasądza od C. sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w W. kwotę 610 (słownie: sześćset dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 11 kwietnia 2017 r., sygn. akt VII SA/Wa 1011/16, po rozpoznaniu skargi C. Sp. z o. o. z siedzibą w W. (skarżąca Spółka), na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego (organ odwoławczy) z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki, uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd I instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia:
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla m. st. W. (organ I instancji) decyzją nr [...] z dnia [...] stycznia 2016 r. znak: [...] nakazał skarżącej Spółce całkowitą rozbiórkę wolnostojącego nośnika reklamowego, całkowitej wysokości ok. 7,6 metra w postaci tablicy reklamowej (obecny nr identyfikacyjny [...]) o wymiarach ok. 3,0 m x 6,0 m, zamontowanej na słupie stalowym, połączonym z fundamentem betonowym, posadowionym na gruncie, wybudowanego przy ul. M. w W., na działce nr ew. [...] z obr. [...]- na podstawie art. 48 ust. 1 i art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (u.p.b.). W ocenie organu I instancji ww. nośnik będący przedmiotem postępowania to wolnostojące, trwale związane z gruntem urządzenie reklamowe, stanowiące budowlę, czyli techniczno- użytkową całość, o której mowa w art. 3 pkt 1 pkt b) u.p.b. Realizacja tego rodzaju nośnika nie mieści się w pojęciu "instalowania tablic i urządzeń reklamowych", na które zgodnie z art. 29 ust. 2 pkt 6 u.p.b. nie jest wymagane pozwolenie na budowę. Instalacja może dotyczyć robót budowlanych, polegających na umocowaniu jakiegoś elementu do istniejącej konstrukcji, ustawienia niewielkich rozmiarów urządzenia na istniejącym obiekcie - robót o małym stopniu technicznego skomplikowania. Dokonane przez organ nadzoru budowlanego ustalenia wskazują na obowiązek uzyskania pozwolenia na budowę, o które inwestor nie wystąpił we właściwym organie administracji architektoniczno- budowlanej. Organ I instancji wyjaśnił, że z akt sprawy wynikało, iż decyzją Nr [...] z dnia [...] sierpnia 1997 r. wydaną z up. Prezydenta m.st. W. zatwierdzono "projekt budowlany dwóch planszy reklamowych typu billboard, (...), oraz udzielono pozwolenia na wykonanie robót budowlanych polegających na budowie w/w obiektów budowlanych". W trakcie analizy projektu budowlanego, będącego załącznikiem powyższej decyzji, organ stwierdził, że planowana inwestycja przewidywała realizację wolnostojącego nośnika reklamowego z dwoma tablicami zamontowanymi równolegle o wymiarach 4,0 x 3,0 m zamontowanych w fundamencie betonowym o wymiarach 1,2 x 2,70,95, częściowo zagłębionego w gruncie. Natomiast zrealizowany nośnik reklamowy, w chwili obecnej, posiada podświetlaną jednostronną tablicę ekspozycyjną o wymiarach ok. 6,00 x 3,00 m, zamontowaną na słupie stalowym, połączonym z fundamentem betonowym, posadowionym na gruncie. Inna jest także lokalizacja nośnika reklamowego. Organ stwierdził, że w świetle powyższego, art. 50 - 51 u.p.b. nie znajdują zastosowania w przedmiotowej sprawie, bowiem wydane pozwolenie na budowę dotyczyło innego nośnika reklamowego. Na marginesie organ wspomniał, że na jednej działce nr ew. [...] w obr. [...] znajduje się obecnie minimum 11 wolnostojących nośników reklamowych. Wobec powyższego organ I instancji stwierdził, że przedmiotowy nośnik reklamowy został wybudowany w ramach samowoli budowlanej, dlatego w sprawie znajduje zastosowanie przepis art. 48 u.p.b. Organ I instancji stwierdził również, że inwestycja jest niezgodna z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a lokalizacja nośnika nie spełnia wymogów określonych w przepisach tego planu. Przedmiotowy nośnik reklamowy został bowiem usytuowany na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego terenu "Żoliborza Dziennikarskiego", zatwierdzonego uchwałą Rady m.st. Warszawy Nr [...] z dnia [...] października 2011 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu "Żoliborza Dziennikarskiego" (MPZP). W § 5 ust. 2 pkt 5 MPZP ustalono ograniczenie wysokości reklam wolnostojących maksymalnie do 6 m nad poziom terenu. Ponadto w § 5 ust. 2 pkt 4 MPZP ustalono m.in. odległość minimalną nośników reklamowych o powierzchni reklamowej od 8 do 18 m2 od innych nośników, tablic i słupów ogłoszeniowych, która powinna wynosić 50 m, przy czym odległość ta może być zmniejszona "o 50% w przypadku zorganizowanych grup w zespołach o jednakowej wielkości i formie, będących przedmiotem jednego postępowania administracyjnego w celu uzyskania pozwolenia na budowę". Organ wskazał, że w dniu [...] października 2015 r. ustalono, iż nośnik reklamowy, będący przedmiotem niniejszego postępowania, usytuowany jest w odległości ok. 23,6 m od innego nośnika reklamowego. Z uwagi na niezgodność inwestycji z ustaleniami obowiązującego MPZP, zgodnie z art. 48 ust. 1 u.p.b. - organ I instancji nakazał rozbiórkę obiektu budowalnego wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę bez przeprowadzenia postępowania legalizacyjnego przewidzianego w ust. 2 art. 48 u.p.b.