Skarga kasacyjna na bezczynność Prezydenta Miasta Poznania w przedmiocie niewydania uwierzytelnionych odpisów operatów szacunkowych
Uzasadnienie strona 4/4

Pogląd taki nie zasługuje na aprobatę.

Niewątpliwie operat szacunkowy, sporządzony na potrzeby postępowania administracyjnego, wchodzi w skład akt sprawy, a zatem strona może, w myśl art. 73 § 2 k.p.a., żądać wydania z tychże akt uwierzytelnionych odpisów, jeżeli jest to uzasadnione jej ważnym interesem. Nie oznacza to jednak, że nawet jeśli strona ów ważny interes wykaże, czego nie negował przecież ani organ ani Sąd I instancji, to wydanie uwierzytelnionych odpisów nie jest obwarowane innymi obowiązkami, które strona musi spełnić, by jej żądanie mogło zostać zrealizowane. Jednym z nich, uregulowanym w art. 261 § 1 k.p.a., jest obowiązek poniesienia opłat i kosztów postępowania. Przewidziane w tym przepisie należności, w tym administracyjne opłaty, są świadczeniami przypadającymi organowi administracji publicznej prowadzącemu postępowanie od stron tego postępowania lub ponoszone przez ten organ z tytułu dokonywanych czynności związanych z postępowaniem. Podstawowe funkcje tychże świadczeń to przede wszystkim pokrywanie przez stronę części wydatków na administrację publiczną, a nadto ochrona tejże administracji przed inicjowaniem postępowania przez stronę z błahych powodów.

Opłaty administracyjne są należnościami pobieranymi z góry w związku z dokonaniem określonej czynności przez stronę albo przez organ, w interesie i na rzecz strony. Opłaty te są ustanawiane i pobierane na podstawie przepisów odrębnych, zawartych m.in. właśnie w ustawie z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 225, poz. 1635 ze zm.) oraz w załączniku do tego aktu.

Ponieważ, co niewątpliwe, część II poz. 4 załącznika do ww. ustawy jako zaświadczenie traktuje poświadczenie zgodności duplikatu, odpisu, wyciągu, wypisu lub kopii, dokonane przez właściwy organy, to stawka opłaty skarbowej wynosi 5 zł od każdej pełnej lub zaczętej stronicy.

W konsekwencji nie mógł przynieść oczekiwanego przez autora skargi kasacyjnej rezultatu zarzut odmowy zastosowania art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. h) ustawy o opłacie skarbowej w związku z art. 37 ust. 11 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i art. 156 ust. 1a ustawy o gospodarce nieruchomościami, co doprowadzić miało do niewłaściwego zastosowania art. 261 § 2 k.p.a.

Zawarte w przepisie art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. h) wyłączenie przedmiotowe, zwalniające z obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej, dotyczy spraw załatwianych na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Stosownie zaś do art. 37 ust. 11 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w odniesieniu do zasad określania wartości nieruchomości oraz zasad określania skutków finansowych uchwalania lub zmiany planów miejscowych, a także w odniesieniu do osób uprawnionych do określania tych wartości i skutków finansowych, stosuje się przepisy o gospodarce nieruchomościami.

Z treści tego przepisy kasator wywodzi, że skoro żąda wydania uwierzytelnionych odpisów operatów szacunkowych, a zasady sporządzania takich opracowań reguluje właśnie ustawa o gospodarce nieruchomościami, to jego żądanie zwolnione jest z obowiązku poniesienia opłaty skarbowej.

Tymczasem sprawą, w ramach której strona domagała się wydania uwierzytelnionych odpisów, było ustalenie opłaty planistycznej, a więc w istocie sprawa załatwiana była na podstawie przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Art. 37 ust. 11 tej ustawy nie ma zatem w sprawie zastosowania. Odnosi się on bowiem wyłącznie do zasad określania wartości nieruchomości, a więc sposobu określania wartości nieruchomości, metodyki sporządzania operatu, a także zasad, którymi kierować się powinni rzeczoznawcy podczas jego opracowywania.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego żądanie wydania uwierzytelnionych odpisów operatów szacunkowych, mimo, że kwestia ta również została uregulowana w art. 156 ust. 1a ustawy o gospodarce nieruchomościami, zgłoszone zostało w sprawie prowadzonej w trybie przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. To z kolei oznacza, że nie miało zastosowanie wyłączenie określone w art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. h) ustawy o opłacie skarbowej.

Wobec powyższego Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.

Strona 4/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6157 Opłaty związane ze wzrostem wartości nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta