Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędziowie sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) sędzia NSA Tadeusz Geremek Protokolant Monika Dworakowska po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej K. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 sierpnia 2007 r. sygn. akt II SA/Gd 307/07 w sprawie ze skargi K. D. na rozporządzenie Wojewody P. z dnia [...] maja 2006 r., nr [...] w przedmiocie utworzenia parku krajobrazowego oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 9 sierpnia 2007 r. sygn. akt II SA/Gd 307/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę K. D. na rozporządzenie Wojewody P. z dnia [...] maja 2006 r. Nr [...] w przedmiocie utworzenia parku krajobrazowego.
Wyrok ten wydano w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy : Wojewoda P. w dniu [...] maja 2006 r., wydał na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. 2004 r., Nr 92, poz. 880 ze zm.) rozporządzenie Nr [...] w sprawie [...] Parku Krajobrazowego.
K. D. pismem z dnia [...] grudnia 2006 r. wezwał Wojewodę P. do usunięcia naruszeń prawa poprzez prawidłowe ustalenie granic [...] Parku Krajobrazowego w przedmiotowym rozporządzeniu. Następnie, w związku z brakiem odpowiedzi organu, wniósł na powyższe rozporządzenie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, zarzucając rażące naruszenie prawa materialnego, a w szczególności: art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, poprzez nieokreślenie granic obszaru [...] Parku Krajobrazowego; art. 154 ustawy, poprzez brak uchwalenia planu ochrony przyrody w terminie zakreślonym przez cytowaną ustawę. Ponadto zarzucił naruszenie przepisów art. 64, art. 2 i art. 7 Konstytucji RP, będące konsekwencją naruszenia przepisów prawa materialnego oraz zasad wyrażonych w Konstytucji. Zdaniem skarżącego rozporządzenie narusza przysługujące mu prawo własności, wbrew konstytucyjnej zasadzie całkowitej ochrony tej własności jak i stojących na straży ochrony tej własności przepisów prawa wspólnotowego. Skarżący wskazał również na naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, które miało istotny wpływ na treść zaskarżonego rozporządzenia, to jest art. 10 § 1 kpa, poprzez uniemożliwienie skarżącemu udziału w postępowaniu zakończonym wydaniem przedmiotowego rozporządzenia, oraz art. 8 i art. 127 § 1 kpa.
W motywach skargi podniósł w szczególności, iż [...] stycznia 2005 r. Rada Miasta G. podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części dzielnicy [...] w G. - Osada [...] wraz z drogą dojazdową i ciągiem infrastruktury technicznej, która zmienia sytuację prawną poszczególnych działek położonych w obrębie osady [...]. Rozporządzenie Wojewody G. z dnia [...] listopada 1994 r. w sprawie wyznaczania obszarów chronionego krajobrazu, określenia granic parków krajobrazowych i utworzenia wokół nich otulin oraz wprowadzenia obowiązujących w nim zakazów i ograniczeń, na którym oparty został uchwalony plan, nie miało mocy obowiązującej w związku z niedostosowaniem go do przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody i dlatego ewentualne rozszerzenie granic [...] Parku Krajobrazowego w 1994 r. nie obowiązuje. Wojewoda P. wydając zaskarżone rozporządzenie, z uwagi na błędny stan faktyczny zawarty w części graficznej rozporządzenia Nr [...] wskazał, że tereny Osady [...] leżą w granicach [...] Parku Krajobrazowego. Zdaniem skarżącego do dnia [...] listopada 1994 r. Osiedle [...] nie leżało w granicach [...] Parku Krajobrazowego. Według skarżącego, Osada [...], na terenie której skarżący posiada działki, położona jest poza obszarem przedmiotowego [...] Parku Krajobrazowego i nie mogą w stosunku do nich odnosić się wskazane przez organ ograniczenia.